Steve Hackett – The Circus And The Nightwhale (2024)

Geboren in 1950 maar weet nog steeds niet te stoppen. En daar mogen we hem dankbaar voor zijn. Deze gitarist weet nog steeds te verbazen. Dit album, zijn dertigste inmiddels, is weer een ouderwetse gitaarplaat van hem. Eigenlijk beter dan zijn vorige uit 2021: Surrender Of Silence. Deze is spannender en afwisselender. Op deze, The Circus And The Nightwhale, een semi-autobiografisch conceptalbum over de lotgevallen van Travla (wellicht een verwijzing naar Real op The Lamb van Genesis) is hij in topvorm, zowel akoestisch, elektrisch en zelfs op mandoline. Hackett beheest alles: neo-klassiek, blues, prog, rock, jazz en world. Hij weet met zijn gitaar zelfs het geluid van een walvis perfect na te doen. Sommige nummers zoals Ghost Moon And Living Love doen sterk aan Genesis denken, maar net niet helemaal. Dacht ik dat die nieuwe van Peter Gabriel van vorig jaar al vrij indrukwekkend was, en dat is die ook, deze is nog verbluffender. Dit album is majesteus. Zelfs een fluit en een sax ontbreken niet op dit album. En zelfs zijn stem klinkt nu overtuigender dan ooit. Uitgebracht door Inside Out Music (Anneke van Ginsbergen 2021, Steve Hackett 2021, Yes (2022), The Flower Kings (2022), Tim Bowness (2022), Emolecule 2023).

This entry was posted in Nieuw Gekocht and tagged . Bookmark the permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *