Uitgebrachte Singles van de 1760 Albums
1335-1339, 1340-1344, 1345-1349, 1350-1354, 1355-1359
Uitklaphoezen
U2, Het Goede Doel, Rory Gallagher, Lou Reed, Neil Young
Muziekfilms & Documentaires
Bob Dylan: Odds And Ends, Almost Famous, Aloha From Hawaii Via Satellite, Walk The Line, Eric Clapton: Life In 12 Bars
CD’s uit 2024, 2023
J Mascis, Slift, The Tibbs, The Umbrellas, Peter Gabriel, Cat Power, Kurt Vile, Van Morrison, Robert Finley, Glen Hansard, Sufjan Stevens, Ruud Houweling, Brent Cobb, Pale Puma, Bombino
Geboortejaren van de Album Top 1760 Bandleden en Artiesten
Nummers van de 1760 bands en artiesten (en van sommige componisten) die ook op andere Album Top 1760 albums staan
Willie Nelson, Antonio Carlos Jobim/Newton Mendonca, Wire, Aretha Franklin, Woody Guthrie
Sessiemuzikanten
Producers
Studio’s
Locaties
Festivals & Concerten
Record Labels
Songtitels met een Thema
Natuur & Landschappen, Voedsel, Communicatie, Lichaamsdelen, Namen van Personen, Familie
Hoezen met een Thema
Muziekinstrumenten, Witte Hoezen, Teken- & Schilderkunst, Natuur, Afbeeldingen van Artiesten
Sear Sound
In 1964 opgericht door Walter Sear, is Sear Sound de oudste opnamestudio in New York City. In 1972 verhuisde de studio naar het Paramount Hotel op 235 West 46th Street, in de buurt van Times Square in het Theatre District van Midtown Manhattan in New York City. In 1988 verhuisde de studio naar grotere opnamefaciliteiten op de zesde verdieping van 353 West 48th Street, een voormalige studiolocatie van The Hit Factory. Op die locatie bestaat de studio nog steeds. Het is gebruikt door tal van bekende artiesten, waaronder Steely Dan, Bjork, Paul McCartney, Wilco, Patti Smith, Phish, Lenny Kravitz, Yoko Ono, David Bowie, Lou Reed, Wayne Shorter en Norah Jones. Het staat anno 2024 nog steeds bekend om zijn op kleppen gebaseerde apparatuur en vintage Pultec-voorversterkers, die de console omzeilen en rechtstreeks naar bandrecorders voeren. Met een filosofie dat muzikanten zich zo comfortabel mogelijk moeten voelen, hun nummers live in de studio moeten kunnen spelen, was Sear Sound vooral in het verleden het tegenovergestelde van de corporate studio’s. Het was een van de meest uitgebreide studio’s ter wereld. De volledige apparatuurselectie was door Walter Sear persoonlijk geselecteerd, door hem aangepast, of gebouwd volgens zijn specificaties. Walter Sear was een van de eerste distributiepartners van synthesizerpionier Robert Moog. Aan het eind van de jaren vijftig raakte hij bevriend met Robert Moog nadat hij onderdelen van hem had gekocht voor een zelfgemaakte theremin. In het begin van de jaren zestig gebruikte Sear zijn connecties in de muziekindustrie om een van de eerste verkoop- en distributiepartners van RA Moog te worden. Hij moedigde Moog aan om zijn synthesizers praktischer te maken; uiteindelijk (eind jaren zestig) leidde dit tot de ontwikkeling van draagbare synthesizers die tijdens live optredens konden worden gebruikt. Walter Sear overleed in 2010 op tachtigjarige leeftijd.
Onderstaande albums in mijn 1760 lijst zijn allemaal gedeeltelijk in Sear Sound opgenomen:
- (621) Sigur Ross – Med Sud I Eyrum Vid Spilum Endalaust
- (886) Peter Wolf – Sleepless
- (944) Hole – Live Through This
- (981) Gregory Porter – Take Me To The Alley
- (1205) Joanna Newsom – Ys
- (1330) Scissor Sisters – Ta-Dah
- (1421) Cibo Matto – Stereo Type A
- (1477) HAIM – Days Are Gone
- (1485) D’Angelo And The Vanguard – Black Messiah
- (1689) Judy Collins – Judy Sings Dylan…Just Like A Woman
- (1711) Norah Jones – Come Away With Me
J Mascis – What Do We Do Now (2024)
Vijfde soloalbum van de zanger en gitarist van Dinosaur Jr., met welke band hij anno 2024 nog steeds actief is: in 2021 verscheen er nog een nieuw album van deze indie rock voorlopers. Is Dinosaur Jr. voornamelijk elektrische gitaarmuziek: op zijn soloalbums speelt hij op zijn instrument voornamelijk akoestisch. Ook op dit album doet hij dit, waar op negen van de tien nummers echter wel steeds een of twee doeltreffende elektrische gitaarsolo’s zijn te horen (Right Behind You, Can’t Believe We’re Here, What Do We Do Now, I Can’t Find You, It’s True, Set Me Down, Hangin Out, End Is Gettin Shaky) maar hebben deze solo’s een mooi effect, waardoor al deze nummers zeer krachtig overkomen. Deze solo’s maken al deze nummers compleet en af. Samen met Ken Mauri (AT 1760 – Mark Mulcahy) die Mascis op dit album op piano ondersteunt en Mathew Dunn, op pedal steel, en vooral te horen op You Don’t Understand Me, bewijst deze goede gitarist dat hij een vakkundig album heeft afgeleverd. Neil Young had het niet beter kunnen doen. Uitgebracht door Sub Pop (Omni 2019, Kiwi Jr., 2021, TV Priest 2021, Slift 2024).
1760 Hoezen met een Thema
MUZIEKINSTRUMENTEN
- (1383) The Raconteurs – Consolers Of The Lonely
- (1392) Nat King Cole – Nat King Cole Sings/George Shearing Plays
- (1402) Paco Pena – Fabulous Flamenco!
- (1403) Tomatito – Aguadulce
- (1410) Lynne Hanson – Eleven Months
TEKEN- & SCHILDERKUNST
- (1640) Nightwish – Oceanborn
- (1643) Primal Scream – Screamadelica
- (1644) Against Me! – Transgender Dysphoria Blues
- (1654) Take 6 – He Is Christmas
- (1659) The Cars – Heartbeat City
Uitgebrachte Singles van de 1760 Albums #85
- (1335) Panda Bear – Panda Bear Meets The Grim Reaper (Boys Latin, Mr Noah)
- (1336) Ty Segall – Twins (The Hill, Would You Be My Love)
- (1337) Peter Perrett – How The West Was Won (Troika)
- (1338) Mana – Amar Es Combatir (Labios Compartidos, Bendita Tu Luz, Manda Una Senal, Ojala Pudiera Borrarte, El Rey Tiburon)
- (1339) The Sheer – Feel The Need (The Girl That Lost Her Mind, Understand)
De uitklaphoes van de LP #90
War van U2
Een van deze LP’s van U2 heb ik ooit gekocht toen ik nog een absolute fan was van deze band. Toen ze in feite nog die normale Ierse jongens waren voordat ze jaren later uit zouden groeien als wereldverbeteraars. Het is moeilijk voor te stellen hoe progressief en vooruitstrevend U2 in die dagen nog was. Ik vond deze band ronduit geweldig. Ik weet nog goed dat die eerste LP’s toen verschenen in de jaren tachtig. Persoonlijk vind ik U2 tegenwoordig alleen nog interessant tot en met Pop uit 1997, en dat zijn toch maar liefst negen albums. Dus echt haten doe ik ze ook weer niet. Ik heb het debuutalbum Boy in mijn 1760 lijst gezet, maar deze vind ik ook meer dan voortreffelijk (net als October overigens, die ik eigenlijk ook beter vind). War was de derde LP die verscheen, in 1983. Het album is inmiddels de veertig gepasseerd (het verscheen op 28-02-1983) en was een commercieel succes. Een aantal nummers zijn echte U2 klassiekers geworden; Sunday Bloody Sunday, Two Hearts Beat As One en New Years Day. Maar er staan veel meer sterke nummers op deze LP: Seconds, Like A Song, Drowning Man, The Refugee, Surrender en “40”. Het jongetje op de hoes is dezelfde als op Boy. Geproduceerd door Steve Lillywhite (die ook de albums Boy, October en Achtung Baby heeft geproduceerd) en opgenomen in Windmill Lane in Dublin. Uitgebracht door Island.
SONGTITELS MET EEN THEMA
NATUUR & LANDSCHAPPEN
- The Mist Covered Mountains (Mark Knopfler)
- The Rocks And The Water (Mark Knopfler)
- Around The Bay (Department of Eagles)
- Valley Of No Return (Joe Meek & The Blue Men)
TOPOGRAFIE
- Circus In Town (Venice)
- Jerusalem (CPR)
- Pekkopa In Brooklyn (Afrirampo)
- The Streets Will Never Look The Same (Chromatics)
MISDAAD
- Murder Ballad (Willy Moon)
- Kill For Love (Chromatics)
- Band Of Thieves (Elyse)
EMOTIES & GEVOELENS
- Don’t Tell Me That It’s Over (Amy Macdonald)
Muziekfilms & Documentaires
Bob Dylan: Odds And Ends
Bob Dylan: Odds and Ends, een uitgebreide film van twee uur, beschrijft enkele van de belangrijkste momenten in Dylans carriere. De film is een compilatie van zeldzame promotiefilms (voor o.a. Blood On The Tracks uit 1974 en verschillende volumes van de Bootleg Series) en video’s en beelden van achter de schermen. Een groot deel van de film draait om Dylans eerste twintig jaar bij Columbia Records, inclusief interviews van zijn eerste manager, Roy Silver, en een van zijn eerste producers, John Hammond. Een paar mooie voorbeelden zijn reclamefilmpjes voor zijn LP Bringing It All Back Home, een promofilmpje voor Stick With Mono: The Original Mono Recordings en het verhaal achter de coverfoto’s van Blonde On Blonde, Bringing It All Back Home en Highway 61 Revisited. In een gedeelte van de film, in The Untold Story Of The 1966 Live Recordings, zien we een interview met sound engineer Richard Alderson, over zijn samenwerking met Dylan door de jaren heen, en over zijn optreden in Parijs (samen met The Band) in dat jaar, toen Dylan rock begon te spelen inplaats van folk. Een ander mooi gedeelte in de film vertellen de verhalen achter The Basement Tapes, met ook mooie beelden van Dylan en de leden van The Band in Big Pink in Woodstock, en over Dylan in Nashville, met o.a een interview met Rosanne Cash. De film eindigd met een promofilmpje voor het Greatest Hits Dylan album uit 2007. Hoewel de meeste beelden dus niet nieuw zijn, zijn wel leuk om ze in een enkele overzichtelijke film te kunnen zien.
Nummers van de 1760 bands en artiesten (en van sommige componisten) die ook op andere Album Top 1760 albums staan
Willie Nelson
- Funny How Time Slips Away – Arthur Alexander
- Funny How Time Slips Away – Glen Campbell
- Pick Up The Tempo – Jerry Jeff Walker
Een geschiedenis van Geboortes die er hier wat mij betreft toe doen
1960
- 4 januari: Michael Stipe (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (REM, 10,000 Maniacs)
- 20 januari: Scot Thunes (Bassist)
- 22 januari: Michael Hutchence (Zanger, Acteur)
- 26 januari: Charlie Gillingham (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Counting Crows)
- 19 februari: Holly Johnson (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Frankie Goes to Hollywood)
- 20 februari: Kee Marcello (Gitarist)
- 27 februari: Paul Humphreys (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (OMD)
- 13 maart: Adam Clayton (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (U2, Passengers, Robbie Robertson, Daniel Lanois)
- 24 maart: Nena (Zangeres)
- 10 april: Fabio Golfetti (Zanger, Gitarist)
- 21 april: John Maher (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Buzzcocks)
- 23 april: Steve Clark (Gitarist)
- 23 april: David Gedge (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Wedding Present)
- 26 april: Roger Taylor (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Duran Duran)
- 6 mei: John Flansburgh (Gitarist, Bassist, Trompettist)
- 10 mei: Bono (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (U2, Passengers, Robbie Robertson)
- 1 juni: Simon Gallup (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Cure
- 2 juni: Tony Hadley (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Spandau Ballet)
- 6 juni: Steve Vai (ALBUM TOP 1760 ARTIEST)
- 8 juni: Mick Hucknall (Zanger)
- 14 juni: Gary Husband (Drummer, Pianist, Toetsenist)
- 20 juni: John Taylor (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Duran Duran)
- 3 juli: Vince Clark (Zanger, Toetsenist)
- 14 juli: Kyle Gass (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Tenacious D)
- 22 juli: Jon Oliva (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Savatage, Trans-Siberian Orchestra)
- 1 augustus: Chuck D (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Public Enemy)
- 2 augustus: Neal Morse (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Spock’s Beard
- 2 augustus: David Yow (Zanger)
- 26 augustus: Branford Marsalis (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Sting, Rob Wasserman)
- 1 september: Joseph Williams (Zanger
- 4 september: Kim Thayil (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Soundgarden, The Presidents Of The United States Of America)
- 13 oktober: Joey Belladonna (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Anthrax)
- 19 oktober: Dan Woodgate (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Madness)
- 22 oktober: Cris Kirkwood (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Meat Puppets)
- 18 november: Kim Wilde (Zangeres)
- 19 november: Matt Sorum (Drummer)
- 2 december: Rick Savage (Bassist)
Slift – IIion (2024)
Het uit Frankrijk afkomstige trio Slift, bestaande uit de broers Jean Fossat (zang, gitaar, toetsen) Remi Fossat (bas) en Canek Flores (drums, piano, vibrafoon) laten op deze CD een combinatie van psychedelische rock, metal en prog rock horen. Ilion is het derde album van de band. Het blijkt een boeiende luisterevaring te zijn. Ongemakkelijk maar zeer de moeite waard. Het hele album is een explosie van kracht en agressie met hier en daar wat korte atmosferische rustpunten van verfijnde lyriek dat dan weer wordt opgevolgd door overdonderende gitaaruitbarstingen en huiveringwekkend geschreeuw van de zanger. Alsof Pink Floyd met Syd Barret nog in de gelederen in het nummer Uruk met een wat steviger metal sausje aan de weg had getimmerd. The Words That Have Never Been Heard, Confluence, Ninth en The Story That Has Never Been Told, varierend van acht tot twaalf minuten, zijn ronduit verbluffende luisterervaringen en lijken eindeloos te duren. Als een soort luisterboek over vernietiging, bloed, magie, mystiek, geboorte, duisternis, vernietiging en dood, waarbij het hele universum er eigenlijk bij wordt gesleept, en zou zomaar als soundtrack voor de films Excalibur en Prometheus hebben kunnen dienen. Muziek om buiten jezelf mee te treden vlak voor je eigen einde. Dus een warm welkom in het universum van deze mannen uit Toulouse over tijd en ruimte, over Goden van andere planeten, verpakt in een angstwekkende nachtmerrie. Uitgebracht door Sub Pop (Omni 2019, Kiwi Jr. 2021, TV Priest 2021).
SONGTITELS MET EEN THEMA
VOEDSEL
- Butter (A Tribe Called Quest)
- Candy (Chromatics)
GOUD, SILVER, BRONS & MEER
- Like A Rolling Stone (Judy Collins) (Bob Dylan Cover)
- Silver Tongue (Sonata Arctica)
- Iron Works (Elyse)
- Indo Silver Club (Daft Punk)
DATUM EN TIJD
- Half Day In Hell (Times New Viking)
- No Time, No Hope (Times New Viking)
- Those Days (Times New Viking)
UNIVERSUM
- Stargazer (Mark Knopfler)
- Running From The Sun (Chromatics)
- Scorpios (Adam and the Ants)
LIEFDE & HAAT
- She Loves Me (Willy Moon)
Stephen Street
Street begon zijn muzikale carriere in de late jaren zeventig en speelde in verschillende bands in Londen. Hij speelde bas in de new wave, ska en popgroep Bim, samen met de latere Neneh Cherry en Massive Attack producer Cameron McVey. Een van Street’s eerste banen als in-house engineer was voor een sessie voor het Smiths nummer Heaven Knows I’m Miserable Now. Hoewel Street niet werkte aan de daaropvolgende opname William, It Was Really Nothing, werd hij gevraagd om hun volgende album, Meat Is Murder, te engineeren, waarbij Morrissey en Marr voor het eerst zelf produceerden. Gedurende deze tijd was hij engineer voor reggae artiesten, waaronder Black Uhuru, Linton Kwesi Johnson en voor juju muzikant King Sunny Ade. Hij hielp bij het produceren en mixen van verschillende nummers op Stephen Duffy’s eerste twee albums: The Ups And The Downs in 1985 en Because We Love You in 1986. Twaalf jaar later werkte hij met Duffy aan zijn album I Love My Friends uit 1998. Nadat The Smiths uit elkaar gingen, was Street producer en co-songwriter voor Morrissey’s debuut soloalbum Viva Hate, dat nummer 1 bereikte en twee top 10 hits in het VK voortbracht. Street en Vini Reilly, gitarist van Viva Hate, hadden een geschil over songwriting credits. Reilly beweerde de meerderheid van de nummers op het album te hebben geschreven, wat Street verwierp en beweerde dat hij de muziek schreef voor alle nummers op het album en dat Reilly daar geen rol in speelde. Street werd gecrediteerd als producer, songwriter, gitarist en basgitarist op het album. Street ging verder met het schrijven en produceren van nog twee singles voor Morrissey die op Bona Drag verschenen voordat de zanger hun samenwerking beeindigde, blijkbaar vanwege geschillen over royaltybetalingen en vermeende gesprekken tussen Street en Johnny Rogan, auteur van controversiele Morrissey teksten. Street produceerde vijf albums van Blur: Modern Life Is Rubbish, Parklife, The Great Escape, Blur en The Magic Whip. In 1992 begon Street samen te werken met de Ierse band The Cranberries op hun debuutalbum Everybody Else Is Doing It, So Why Can’t We?. Het album bleek een groot succes in de VS. In 1994 werkte Street opnieuw met de band aan hun tweede album No Need to Argue. Na twee albums met verschillende producers, werkte The Cranberries opnieuw samen met Street aan hun album uit 2001 Wake Up And Smell The Coffee en de twee extra tracks die werden opgenomen voor hun best of verzamelalbum uit 2002: Stars: The Best Of 1992-2002 genaamd Stars en New New York. Andere bands en artiesten voor wie Street albums produceerde zijn o.a. The Triffids, Idlewinds, The Psychedelic Furs, The Pretenders, Suede, New Order, The Subways, Babyshambles en Madness. In februari 2020 ontving Street de prijs voor Outstanding Contribution to UK Music bij de Music Producer’s Guild Awards.
Albums in mijn 1760 lijst die Street heeft geproduceerd:
- (446) Morrissey – Viva Hate
- (864) Kaiser Chiefs – Employment (co producer)
- (1396) The Cranberries – Everybody Else Is Doing It, So Why Can’t We?
The Tibbs – Keep It To Yourself (2024)
The Tibbs is een retro klinkende soulband uit Amsterdam. Opgericht in 2012 werd al een EP, Clean Cut, uitgebracht in 2014, en twee volledige CD’s Takin’ Over (2016) en Another Shot Fired (2020). De oorspronklijke zangeres Elsa Bekman verliet de band in 2018 voor een solocarriere. Op de twee laatste albums is de zangeres vervangen door Roxanne Hartog, die met haar fluwelen stem op deze CD de oren streelt. Het geluid van The Tibbs is een gezond dieet van R&B, funk, jazz, pop, soul en een beetje ska, teruggrijpend naar de Detroit en Philly sound van de jaren zestig en zeventig. Het klinkt allemaal best authentiek. Ook gezegend met een hele goede driekoppige blazerssectie die alle nummers een absolute kracht geven. Ook staat er een mooie cover op van Joan Armetrading: Rosie. Nummers die zeer de moeite waard zijn zijn het instrumentale Chicken Bones (met een geweldig swingende orgelpartij), Guess I’m Guilty, Last Train, Rafaella, Pyama Party en de twee singles Ain’t It Funny en Give Me A Reason, alles gezongen met veel hartezeer, smacht en passie. Echt uitzonderlijk goed is deze CD gemaakt door muzikanten met een muzikale smaak precies op de goede plek. Uitgebracht door het Italiaanse label Record Kicks.
1760 Hoezen met een Thema
WITTE HOEZEN
- (1594) Eurythmics – Touch
- (1607) Freudiana – Freudiana
- (1617) Brigitte Fontaine & Areski Belkacem – L ‘Incendie
- (1625) Edie Brickell & New Bohemians – Shooting Rubberbands At The Stars
- (1639) Die Antwoord – Ten$ion
AFBEELDINGEN VAN ARTIESTEN
- (1352) Acda en de Munnik – Acda En De Munnik
- (1356) Bad Manners – Gosh It’s…
- (1377) Wham! – Make It Big
- (1392) Nat King Cole – Nat King Cole Sings/George Shearing Plays
- (1476) Destroyer – Kaputt
Uitgebrachte Singles van de 1760 Albums #84
- (1340) Bleached – Ride Your Heart (Searching Through The Past, Dead In Your Head, Dreaming Without You)
- (1341) GusGus – Mexico (Obnoxiously Sexual, Airwaves, Crossfade)
- (1342) Biosphere – Microgravity (Geen Singles)
- (1343) Starsailor – Love Is Here (Fever, Good Souls, Alcoholic, Lullaby, Poor Misguided Fool)
- (1344) Kensington – Vultures (Home Again)
De uitklaphoes van de LP #89
Belgie van Het Goede Doel
Zonder de andere Henk en de andere muzikanten tekort te willen doen (Henk Temming natuurlijk niet, want die was net als Westbroek net zo belangrijk voor de band, maar ook niet Sander van Herk, Stephan Wienjus, Hans Boosman en Ronald Jongeneel) was de grote man (wat mij betreft) uiteraard Henk Westbroek. Westbroek is enorm belangrijk geweest voor de Nederlandse muziekculuur. Niet alleen met Het Goede Doel maar ook op de radio als presentator van programma’s als Vara’s Vuurwerk, De Popkrant en Denk Aan Henk. Hij heeft zelfs bij Buma/Stemra gewerkt. Zelfs Je naam Is Mooi, zijn grootste solohit en gedeeltelijk door hem geschreven, is een van de mooiste Neerlandstalige liedjes die ik ken. In de jaren tachtig was hij een soort van antiheld die een held was, en is eigenlijk voor mij nog steeds een held. Belgie kwam uit in 1982 en zorgde voor veel ophef. Een aantal nummers op deze LP werden geboycot, zoals In Het Leven en Gijzelaar. Het Goede Doel heeft zeker bijgedragen aan de populariteit van de Nederlandtalige popmuziek, samen met Doe Maar, Toontje Lager, De Dijk en Het Klein Orkest. Belgie heb ik op plek 753 in min 1760 lijst staan. Van een aantal nummers kan ik de woorden nog steeds letterlijk meezingen. Hou Van Mij, Vriendschap, In Het Leven, Alleen, Iets Van Gevoel, Vechten, Gijzelaar en Belgie (Is Er Leven Op Pluto…?). Belgie is een van de beste Nederpop albums aller tijden. Persoonlijk vind ik alleen Doris D En Andere Stukken en Niemand In De Stad van Doe Maar en De Dijk beter. Uitgebracht door CNR.
Muziekfilms & Documentaires
Almost Famous
Almost Famous is een Amerikaanse film uit 2000 onder regie van Cameron Crowe (o.a. Jerry Maguire, Vanilla Sky, We Bought A Zoo, Pearl Jam Twenty en David Crosby: Remember My Name) met in de hoofdrollen Billy Crudup, Frances McDormand (Fargo, Three Billboards Outside Ebbing: Missouri), Kate Hudson (Deep Water Horizon), Patrick Fugit en Philip Seymour Hoffman (Moneyball, Capote, Charlie Wilson’s War). Een aantal bijrollen worden vertolkt door Jimmy Fallon, Jason Lee (My name Is Earl), Jann Wenner (mede oprichter van Rolling Stone), Zooey Deschanel (She & Him), Rainn Wilson, Mark Kozelek (Sun Kill Moon) en Peter Frampton. De film vertelt het verhaal van een tienerjournalist, gespeeld door Fugit, die in de vroege jaren zeventig schrijft voor het tijdschrift Rolling Stone, toert met de fictieve rockband Stillwater en zijn eerste coververhaal over de band moet inleveren. De film is semi-autobiografisch, aangezien Crowe zelf een tienerschrijver voor Rolling Stone was. Het is sindsdien een cultklassieker geworden. Uitstekende rollen in de film zijn die van Patrick Fugit als William Miller, Kate Hudson als Penny Lane en Billy Crudup als Russel Hammond, van de band Stillwater. In een internationale peiling in 2016, uitgevoerd door de BBC, werd de film gerangschikt als de negenenzeventigste beste film sinds 2000. In een Hollywood Reporter 2014-lijst waarop werd gestemd door studiochefs, oscarwinnaars en tv-royalty’s, werd de film gerangschikt als de eenenzeventigste beste film aller tijden. Almost Famous is een echte feel good movie over een jongen die zijn droom najaagd, een mooi inkijkje geeft in de relatie tussen journalisten en rockmuzikanten en is beslist een film die op je netvlies blijft hangen. De film won een oscar voor Best Screenplay en kreeg een nominatie voor Best Editing. Francis McDorman en Kate Hudson werden beiden genomineerd in de catogorie Best Supporting Actress. Een musicalbewerking van de film ging in november 2022 in premiere op Broadway.
Nummers van de 1760 bands en artiesten (en van sommige componisten) die ook op andere Album Top 1760 albums staan
Antonio Carlos Jobim/Newton Mendonca
- Desafinado – Quincy Jones
- Desafinado – Herb Alpert & The Tijuana Brass
- Desafinado – Coleman Hawkins
- One Note Samba – Quincy Jones
- One Note Samba – Coleman Hawkins
Een geschiedenis van Geboortes die er hier wat mij betreft toe doen
1959
- 7 januari: Kathy Valentine (Bassist)
- 8 januari: Paul Hester (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Crowded House)
- 10 januari: Curt Kirkwood (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Meat Puppets)
- 12 januari: Blixa Bargeld (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Einsturzende Neubaten, Nick Cave and the Bad Seeds)
- 14 januari: Chas Smash (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Madness)
- 14 januari: Geoff Tate (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Queensryche)
- 16 januari: Sade (Zangeres)
- 17 januari: Susanna Hoffs (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Bangles)
- 21 januari: Duane Denison (Gitarist)
- 28 januari: Dave Sharp (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Alarm)
- 3 februari: Lol Tolhurst (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Cure)
- 15 februari: Ali Campbell (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (UB40)
- 25 februari: Mike Peters (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Alarm)
- 16 maart: Flavor Flav (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Public Enemy)
- 17 maart: Mike Lindup (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Level 42)
- 18 maart: Irene Cara (Zangeres)
- 19 maart: Terry Hall (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Specials)
- 29 maart: Perry Farrell (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Jane’s Addiction)
- 10 april: Brian Setzer (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Stray Cats, The Brian Setzer Orchestra)
- 21 april: Robert Smith (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Cure)
- 21 april: Michael Timmins (Gitarist)
- 27 april: Marco Pirroni (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Adam and the Ants)
- 27 april Sheena Easton (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Prince)
- 3 mei: David Ball (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Soft Cell)
- 5 mei: Ian McCulloch (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) ( Echo & the Bunnymen)
- 22 mei: Morrissey (ALBUM TOP 1760 ARTIEST) (The Smiths)
- 28 mei: Steve Strange (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Visage)
- 1 juni: Alan Wilder (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Depeche Mode)
- 24 juni: Andy McCluskey (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (OMD)
- 3 juli: Stephen Pearcy (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Ratt)
- 5 juli: Marc Cohn (Zanger, Gitarist, Toetsenist)
- 9 juli: Marc Almond (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Soft Cell)
- 9 juli: Jim Kerr (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Simple Minds, Peter Gabriel)
- 11 juli: Richie Sambora (Zanger, Gitarist)
- 11 juli: Suzanne Vega (ALBUM TOP 1760 ARTIEST)
- 1 augustus: Joe Elliott (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Ronnie Wood)
- 1 oktober: Youssou N’Dour (ALBUM TOP 1760 ARTIEST) (Paul Simon, Peter Gabriel, Ryuichi Sakamoto)
- 4 oktober: Chris Lowe (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Pet Shop Boys)
- 10 oktober: Kirsty MacColl (Zangeres)
- 16 oktober: Gary Kemp (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Spandau Ballet)
- 1 november: Eddie MacDonald (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Alarm)
- 5 november: Bryan Adams (Zanger, Gitarist)
- 27 november: Charlie Burchill (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Simple Minds)
- 26 december: Chuck Mosley (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Faith No More)
- 30 december: Tracey Ullman (Zangeres, Actrice)
- 31 december: Paul Westerberg (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Replacements)
The Umbrellas – Fairweather Friend (2024)
Tussen november ’22 en april ’23 opgenomen maar in januari ’24 verschenen. Deze tweede CD van The Umbrellas, afkomstig uit de San Francisco Bay Area, bestaat uit de vier leden Matt Ferrara, Keith Frerichs, Nick Oka en Morgan Stanley, die qua presentatie zomaar uit de jaren zestig zouden hebben kunnen weglopen. Fairweather Friend is de opvolger van het titelloze debuut uit 2021. Deze indie pop band maakt aangename melodieuze jangle pop. Dit album bestaat uit tien nummers met een bepaalde zoetige vrijmoedigheid en charmante naiviteit waar je geen hekel aan kunt hebben. Het is een vrij consistent album, vrolijk en recht door zee met een weelderig totaalgeluid. Doet soms denken aan The Smiths, The Wedding Present, 10,000 Maniacs en Aztec Camera, maar soms zelfs ook aan The Byrds. Het is zeer plezierig om naar deze aanstekelijke klanken te luisteren, waarop vaak een twaalfsnarige gitaar gebruikt wordt. En de samenzang is ook dik in orde. Een CD om er uit een winterdepressie van te komen. Lang leve de lente. En een mooi begin van een nieuw muzikaal jaar. Uitgebracht door Tough Love Records.
SONGTITELS MET EEN THEMA
COMMUNICATIE
- Change In Speak (De La Soul)
- WDPK 83.7 FM (Daft Punk)
KLEUREN
- It’s All Over Now Baby Blue (Judy Collins) (Bob Dylan Cover)
- Into The Black (Chromatics)
DIEREN
- Pigs (Cypress Hill)
- Birds Of Paradise (Chromatics)
- Coyote King (CPR)
- Ant Rap (Adam and the Ants)
TAAL
- Verses From The Abstract (A Tribe Called Quest)
- Page (Chromatics)
- Spirit Of The Letter (Elyse)
WINDSTREKEN
- Into The West (Howard Shore)
Caesars Palace (Circus Maximus), Las Vegas
De Circus Maximus showroom in Caesars Palace met negenhonderdtachtig zitplaatsen was een grote Amerikaanse theaterruimte in het gehele Caesars Palace hotel complex in Las Vegas. De ruimte werd geopend door o.a. Andy Williams op 5 augustus 1966. Het was vernoemd naar de wagenrenbaan van Rome. Circus Maximus werd beschouwd als de nummer 2 locatie in de stad. Grote man achter het innovatieve Caesars Palace hotel-casino was Jay Sarno. die samen met investeerder Nate Jacobson, partner Jerry Zarowitz, architect Melvin Grossman en Joy Harris vierentwintig miljoen dollar uitgaf aan Caesars. Met als eindresultaat een veertien verdiepingen tellend hotel met een Romeins thema en 680 kamers op 135 meter van de Strip. Het had vijf zestig meter hoge fonteinen aan de voorkant, imitatiebeelden van de Gevleugelde Overwinning van Samothrake en David en autobanen omzoomd door Italiaanse Cypriotische bomen. De ingang van het hotel, gebaseerd op het Sint-Pietersplein in Rome, werd versterkt door verschillende levensgrote beelden in Romeinse stijl van de Medici Venus, Canova Venus, Venus di Milo en Bacchus, gemaakt door ambachtslieden in Italië. De zuilentent aan de voorkant was gemodelleerd naar een ruïne van het Forum in Rome. Mede ook door een groots openingsfeest, zou door Caesars vrijwel ieders beeld van Las Vegas permanent transformeren van een reeks verouderde neonverlichte attracties langs de weg naar nieuwe hogere niveaus van thema-architectuur, interieurontwerp, bediening aan tafel, split-level hotelsuites, geimporteerde Italiaanse beeldhouwkunst, kleurrijke fonteinen en toga-dragende cocktailserveersters. Het heeft een blijvende invloed gehad op de manier waarop gokhuizen in Las Vegas worden gepland, gebouwd en geexploiteerd. Binnen dienden mannen verkleed als Romeinse soldaten en vrouwen als Cleopatra als begroeters, en droegen cocktailserveersters sexy toga-jurken. In het gastronomische restaurant masseerden vrouwelijke serveersters in toga’s en bikinitopjes de nek van mannelijke klanten. Het buitenzwembad aan de achterkant, ontworpen naar een openbaar zwembad in Pompeii, werd gebouwd met achtduizend stukken marmer uit een Italiaanse steengroeve. Split-level suites boden gasten uitzicht op de Strip beneden. Circus Maximus zou de komende jaren een locatie zijn voor grote sterren, waaronder Frank Sinatra, Blood Sweat & Tears, Tony Bennet, Tom Jones, The 5th Dimension, Sammy Davis Jr., Judy Garland, Woody Allen, Petula Clark, Cher en Aretha Franklin. In 2000 maakte Caesars Palace plannen om de ter ziele gegane Circus Maximus Showroom te renoveren. Gedurende deze tijd werden de eigenaren benaderd over een nieuwe zakelijke onderneming met Celine Dion. Toen de onderneming eenmaal van start was gegaan, werd de renovatie geannuleerd. Op de plek van de oude showroom zou inplaats daarvan een geheel nieuwe uitgaansgelegenheid komen. De showroom sloot in september 2000 met een optreden van Steve en Eydie. De bouw werd geinitieerd door Park Place Entertainment. Er kwamen renovaties van het hotelcomplex, waaronder extra winkelruimte, vergaderruimtes, restaurants, spa’s en een twintig verdiepingen tellende hoteltoren met suites. Het theater is ontworpen door de wereldberoemde firma Sceno Plus en gebouwd door de Perini Building Company, waarbij het project begon in december 2002 en voltooid werd op 4 februari 2003 (zes weken voor de geschatte voltooiingsdatum), en werd geopend op 25 maart 2003. het theater heette toen Het Colosseum, waar o.a. Jerry Seinfeld, Elton John, Bob Dylan, Jerry Lee Lewis, Van Morrison, Paul Simon, Steve Miller Band, Steve Winwood en uiteindelijk ook Celine Dion hebben opgetreden.
Top 10 Bands en Artiesten in mijn 1760 lijst die in Circus Maximus opgetreden hebben:
- (2) The Beach Boys (1983)
- (6) Chuck Berry (2000)
- (18) Aretha Franklin (1969)
- (73) Little Richard (2000)
- (75) Johnny Cash (1986)
- (76) Carl Perkins (1989)
- (103) Harry Bellafonte (1974)
- (166) James Brown (1997)
- (188) B.B. King (1971)
- (253) Ray Charles (1988)
Peter Gabriel – I/O (2023)
Eindelijk weer een nieuwe Peter Gabriel. En met nieuwe composities ook nog eens. Meer dan twintig jaar heeft dat geduurd. Zijn laatste album met eigen nummers dateerd alweer uit 2002. En hij blijkt geen half werk afgeleverd te hebben. Eigenlijk had dit album in 2004 al moeten verschijnen maar was steeds weer opnieuw vertraagd. Voor Up had deze meester van de prog rock naar verluidt meer dan honderddertig nummers in verschillende stadia waarvan hij er maar tien had geselecteerd. Deze nummers op I/O zijn daar een onderdeel van. Hoewel dit een echt Gabriel album is met veel hoogtepunten is dit niet zijn beste. Zijn eerste vier titelloze albums en So, Us en Up vind ik allemaal beter. Maar dat maakt het nog geen slecht album. In tegendeel. Het is een prachtig album. Heb alleen nog maar geluisterd (via mijn windows media player) naar de nummers op de Bright-Side Mix (I/O is een 2CD: er is ook een Dark-Side mix op You Tube te horen en te zien). Ieder nummer is als single verschenen met een bijbehorende videoclip. Road To Joy (doet een beetje aan Sledgehammer denken), So Much, i/o, Playing For Time, Four Kinds Of Horses en Love Can Heal zijn allemaal ingetogen nummers waarin hij met zijn typische breekbare stem veel emoties oproept: met zijn zwaarmoedigheid kan hij zijn muziek zonder veel moeite tot kunst verheffen. Olive Tree, Let Live And Let Live en This is Home zijn andere hoogtepunten. Een van de weinige tegenvallers is And Still, maar dan alleen het eerste gedeelte van het nummer. Met andere woorden I/O is een van de beste albums van 2023. The Soweto Gospel Choir, Orphei Drangar (een Zweeds maanenkoor), David Rhodes, Tony Levin, Manu Katche, Ged Lynch, Brian Eno, Richard Russell (eigenaar van XL Recordings) en Steve Gadd hebben allemaal aan dit album meegewerkt. Met dus een geweldig resultaat. Uitgebracht door Gabriel’s eigen Real World label (Khalab & M’berra Ensemble, 2021).
1760 Hoezen met een Thema
TEKEN- & SCHILDERKUNST
- (1656) Ringo Starr – The Christmas Collection
- (1660) Jean-Michel Jarre – Oxygene
- (1664) Rhapsody – Dawn Of Victory
- (1665) The Toasters – Dub 56
- (1667) Front 242 – Front By Front
TEKSTLOOS
- (1354) alt-J – An Awesome Wave
- (1572) Jack White – Blunderbuss
Uitgebrachte Singles van de 1760 Albums #83
- (1345) alt-J – An Awesome Wave (Bloodflood, Matilda, Breezeblocks, Tessellate, Something Good, Fitzpleasure, Dissolve Me)
- (1346) Yeasayer – Odd Blood (Ambling Alp, O.N.E., Madder Red, I Remember)
- (1347) Elliott Smith – XO (Waltz #2 (XO), Baby Britain)
- (1348) John Mayer – Heavier Things (Bigger Than My Body, Clarity, Daughters)
- (1349) Dixie Chicks – Wide Open Spaces (I Can Love You Better, There’s Your Trouble, Wide Open Spaces, You Were Mine, Tonight The Heartache’s On Me)
De uitklaphoes van de LP #88
Tattoo van Rory Gallagher
Zonder zijn albums van Taste en zonder zijn live LP Live In Europe (1972) meegerekend, was dit het vierde solo studioalbum (Rory Gallagher 1971, Deuce 1971, Blueprint 1973) van Rory Gallagher. De LP verscheen in 1973. Negen maanden na zijn derde studioalbum Blueprint en met dezelfde line-up van Gerry McAvoy, Lou Martin en Rod de’Ath, begonnen de repetities voor het album in een roeiclub in de stad Cork, dat hem in staat stelde om de muzikale arrangementen van zijn materiaal in een ontspannen tempo te ontwikkelen. Het ging zo goed dat Tattoo snel werd opgenomen en vervolgens in november werd uitgebracht. Rory Gallagher was een van mijn eerste gitaarhelden (naast Brian May). De man was een klasse apart en beheerste zijn instrument volkomen. Wat mij betreft was hij even goed als bijvoorbeeld Clapton en Stevie Ray Vaughan om er maar een paar te noemen. Tattoo herbergd verschillende genres zoals blues rock, r&b, delta blues en chicago blues. Dat Gallagher niet alleen een uitstekende gitarist was maar ook een zeer goede zanger bewijst hij ook op deze LP (die ik overigens nooit op CD heb gekocht: ik heb Photo-Finish in mijn 1760 lijst staan). Hij zingt met een noodzakelijke passie, die altijd geloofwaardig is. Nummers als Tattoo’d Lady, Who’s That Coming, 20:20 Vision, Craddle Rock en A Million Miles Away spetteren de snelkookpan uit. Ik kan uren naar deze muziek blijven luisteren. De LP is een must voor iedereen die van muziek houd. Uitgebracht door Chrysalis en opgenomen in de Polydor Studios in Londen.
Cat Power – Cat Power Sings Dylan: The 1966 Royal Albert Hall Concert (2023)
Cat Power Sings Dylan: The 1966 Royal Albert Hall Concert is een 2CD livealbum uitgebracht op 10 november 2023. Het werd opgenomen op 5 november 2022 in de Royal Albert Hall in Londen, waarbij Cat Power (Charlyn Marie Marshall) de show van Dylan samen met The Band in de Manchester Free Trade Hall (dat tegenwoordig een hotel is, maar waar in het verleden een aantal grootheden hebben opgetreden als Simon & Garfunkel, Zappa, Pink Floyd, Genesis en Sex Pistols) in mei 1966 nabootlegde, een optreden van Dylan toendertijd dat ten onrechte werd bestempeld als opgenomen in deze Royal Albert Hall. Het album is een getrouwe recreatie van die set in Manchester toen op 17 mei 1966, zelfs met die overstap naar het elektrische gedeelte halverwege, wanneer een toeschouwer vlak voor Ballad Of A Thin Man, net als tegen Dylan, op dezelfde manier Judas naar Cat Power schreeuwt. Deze CD van haar is weer een voorbeeld van een artiest, die soms wel of soms niet, een geslaagde hommage brengt aan een van de belangrijkste singer songschrijvers die we kennen. Mooie uitvoeringen zijn Desolation Row, Just Like A Woman, One Too Many Mornings, Tell Me Momma (het enige nummer tot nu toe dat ik nog niet had in mijn verzameling met Dylan cover albums) Ballad Of A Thin Man, Mr. Tambourine Man en Like A Rolling Stone. Maar de ultieme vertolker blijft de meester toch zelf, hoe goed al die uitvoeringen nu ook weer van Cat Power zijn. Uitgebracht door Domino Records (Hen Ogledd 2020, James Yorkston & The Second Hand Orchestra, 2021).
Muziekfilms & Documentaires
Aloha From Hawaii Via Satellite
Aloha From Hawaii Via Satellite is een concert van Elvis Presley dat plaatsvond in het Honolulu International Center op 14 januari 1973, dat live via satelliet werd uitgezonden om 12.30 uur lokale tijd in Hong Kong, Japan, Zuid-Korea, Zuid-Vietnam, de Filippijnen en Australie. De show werd met vertraging gepresenteerd in Europa. In de Verenigde Staten, om een conflict met de Super Bowl van dat jaar en zijn eigen Elvis On Tour film, dat op dat moment nog in de bioscopen draaide te voorkomen, koos NBC ervoor om de negentig minuten durende televisiespecial van het concert pas op 4 april uit te zenden. Presley zong tweeentwintig nummers tijdens het concert. Hij maakte zijn gebruikelijke entree met het thema Also Sprach Zarathustra uit 2001: A Space Odyssey. De set bevatte klassiekers uit Presley’s eigen repertoire, waaronder Blue Suede Shoes, Hound Dog en Love Me, maar ook ballads als You Gave Me A Mountain, My Way, I Can’t Stop Loving You, What Now My Love, I’ll Remember You en An American Trilogy. Hij sloot het concert af met Can’t Help Falling in Love. Aan het begin van dat laatste nummer werd Presley door zijn assistent, Charlie Hodge, bedekt met een korte cape. Toen hij klaar was, liet hij de cape zien door hem te openen en met zijn handen op te tillen terwijl hij knielde. Hij gooide de cape in de eerste rijen en gaf het publiek toen het Shaka-teken en ontving een gouden kroon van fans toen hij wegliep. De televisiespecial die in de Verenigde Staten werd gepresenteerd, werd NBC’s best beoordeelde programma van dat jaar. Het soundtrackalbum van het concert werd Presley’s laatste nummer 1 notering in de Billboard albumlijst.
Nummers van de 1760 bands en artiesten (en van sommige componisten) die ook op andere Album Top 1760 albums staan
Wire
- Strange – REM
Een geschiedenis van Geboortes die er hier wat mij betreft toe doen
1958
- 1 januari: Renn Woods (Zangeres, Actrice)
- 8 januari: Steve Garvey (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Buzzcocks)
- 11 januari: Vicky Peterson (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Bangles)
- 24 januari: Jools Holland (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The The, David Gilmour)
- 12 februari: Grant McLennan (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Go-Betweens)
- 16 februari: Ice-T (ALBUM TOP 1760 ARTIEST)
- 21 februari: Jake Burns (Zanger, Gitarist)
- 21 februari: Mary Chapin Carpenter (ALBUM TOP 1760 ARTIEST)
- 23 februari: David Sylvian (ALBUM TOP 1760 ARTIEST) (Japan, Ryuichi Sakamoto, David Sylvian & Robert Fripp)
- 5 maart: Andy Gibb (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Bee Gees)
- 8 maart: Gary Numan (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Tubeway Army)
- 9 maart: Martin Fry (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (ABC)
- 11 april: Stuart Adamson (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Big Country)
- 12 april: Will Sergeant (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) Echo & The Bunnymen)
- 18 april: Les Pattinson (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Echo & The Bunnymen)
- 25 april: Fish (ALBUM TOP 1760 ARTIEST) (Marillion)
- 12 mei: Eric Singer (Drummer)
- 18 mei: Toyah Willcox (ALBUM TOP 1760 ARTIEST)
- 21 mei: Mike Barson (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Madness)
- 25 mei: Paul Weller (ALBUM TOP 1760 ARTIEST) (The Jam, The Style Council, Oasis, Amy Macdonald)
- 27 mei: Neil Finn (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Crowded House)
- 7 juni: Prince (ALBUM TOP 1760 ARTIEST) (Prince and the Revolution, The Bangles)
- 17 juni: Jello Biafra (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Dead Kennedys
- 27 juni: Lisa Germano (Zangeres, Gitarist, Violist)
- 27 juni: Jeffrey Lee Pierce (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Gun Club)
- 25 juli: Thurston Moore (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Sonic Youth)
- 30 juli: Kate Bush (ALBUM TOP 1760 ARTIEST) (Peter Gabriel)
- 31 juli: Bill Berry (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (REM)
- 3 augustus: Rob Buck (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (10,000 Maniacs)
- 7 augustus: Bruce Dickinson (Zanger)
- 16 augustus: Madonna (ALBUM TOP 1760 ARTIEST)
- 17 augustus: Belinda Carlisle (Zangeres)
- 22 augustus: Vernon Reid (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Living Colour)
- 29 augustus: Michael Jackson (ALBUM TOP 1760 ARTIEST) (The Jackson 5, The Jacksons)
- 6 september: Buster Bloodvessel (MUZIKANT OP ALBM(S) TOP 1760) (Bad Manners)
- 19 september: Lita Ford (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Runaways)
- 22 september: Andrea Bocelli (Zanger)
- 22 september: Joan Jett (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Runaways)
- 14 oktober: Thomas Dolby (ALBUM TOP 1760 ARTIEST) (Prefab Sprout)
- 20 oktober: Mark King (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Level 42)
- 27 oktober: Simon Le Bon (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Duran Duran)
- 10 november: Frank Maudsley (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (A Flock of Seagulls)
- 9 december: Nick Seymour (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Crowded House)
- 11 december: Nikki Sixx (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Motley Crue)
- 14 december: Spider Stacy (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Pogues)
- 17 december: Mike Mills (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (REM)
- 23 december: Victoria Williams (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Original Harmony Ridge Creek Dippers)
Kurt Vile – Back To Moon Beach (2023)
Back To Moon Beach van Kurt Vile is eigenlijk een EP (zijn negentiende sinds 2003) met maar liefst negen nummers, maar wel eentje die tweeenvijftig minuten duurt. Sommige officiele CD’s duren korter laten we maar zeggen. Ik had al eens eerder een CD van Vile gekocht. Smoke Ring For My Halo uit 2011, die ik op plek 1314 in mijn 1760 lijst heb staan (het album van The War On Drugs, van welke band Vile alleen op het eerste album vast bandlid is geweest, heb ik op plek 1300 staan). Op deze EP staat een cover van Wilco, Passenger Side, een kerstnummer Must Be Santa (met op de achtergrondzang zijn twee dochters en nee deze keer geen polka uitvoering) en een oud nummer, Cool Water, van zijn negende en laatste CD uit 2022: Watch My Moves. Back To Moon Beach is bij vlagen wel aardig. Like A Wounded Bird Trying To Fly en Tom Petty’s Gone (But Tell Him I Asked For Him) zijn wat mij betreft de uitschieters. En bij vlagen geschikt om op een luie zomerse dag op het strand te beluisteren. Uitgebracht door Verve Forecast (S.G. Goodman, 2020), een divisie van het moederlabel Verve.
SONGTITELS MET EEN THEMA
LICHAAMSDELEN
- Hand On The Pump (Cypress Hill)
- Hole In The Head (Public Enemy)
- Dark Eyes (Judy Collins) (Bob Dylan Cover)
THEATER, FILM & TONEEL
- She Watch Channel Zero?! (Public Enemy)
- Show Business (A Tribe Called Quest)
- State Of The Art (Gotye)
MUZIEK
- Whistle Theme (Mark Knopfler)
- Bad Timing Song (Venice)
- Classical Records (Department Of Eagles)
GASSEN, VUUR & VLOEISTOFFEN
- Champagne Bath (Sonata Arctica)
- Fire (Willy Moon)
Rough Trade Records
Rough Trade Records is een onafhankelijk platenlabel gevestigd in Londen, Engeland. Het werd in 1976 opgericht door Geoff Travis, die een platenwinkel had geopend bij Ladbroke Grove. Het wordt momenteel gerund door co-managing directors Travis en Jeannette Lee en is gelieerd aan de Beggars Group. Na met succes platen te hebben gepromoot en verkocht van punkrock en vroege postpunk- en indiepopbands zoals The Normal, Scritti Politti en Desperate Bicycles, begon hij het label, dat werd gestructureerd als een cooperatie verder uit te bouwen. Deze activiteiten van het label begonnen in 1978. Kort daarna richtte Rough Trade ook een distributietak op die onafhankelijke verkooppunten in heel Groot-Brittannie bediende, een netwerk dat bekend werd als het kartel. In 1983 tekende Rough Trade The Smiths. Interesse en investeringen van grote labels in de Britse indiescene in de late jaren tachtig, evenals overtrading namens de distributievleugel van Rough Trade, leidden tot cashflowproblemen en uiteindelijk tot faillissement, waardoor het label onder curatele werd gesteld. Eind jaren negentig blies Travis het label echter nieuw leven in door samen te werken met Lee, en succes te boeken met The Libertines, The Strokes, Antony and the Johnsons en andere artiesten. De selectie dat tegenwoordig vrij divers is, met bands als Sleaford Mods, Dean Blunt, black midi, Jarvis Cocker, Special Interest, Jockstrap en Lankum, brengt Rought Trade muziek uit dat varieerd van alternatieve rock, postpunk, new wave, garagerock, psychedelische rock, maar ook artpop, folk, elektronica en soul. Bands en artiesten in mijn 1760 lijst van wie hun albums zijn uitgebracht door Rought Trade zijn: The Smiths (142), The Libertines (527), Robert Wyatt (678), Aztec Camera (697), The Sundays (947), Young Marble Giants (1373), Emiliana Torrini (1440), Goat Girl (1479), Howler (1544), Antony and the Johnsons (1576), Carter The Unstoppable Sex Machine (1642) en Duffy (1406).
Van Morrison – Accentuate The Positive (2023)
Van The Man blijft steeds maar weer verbazen. Je kunt alleen maar bewondering voor deze man hebben. Alles wat er tegenwoordig nog van hem verschijnt is een nagerecht. Hij hoefd niets meer te bewijzen. Accentuate The Positive is de opvolger van Moving On Skiffle (ook in 2023 verschenen) die net als deze uit allemaal covers bestaat. En dat doet hij op zijn eigen manier. Met veel overgave en enthousiasme. Niemand anders is in staat om nummers van anderen een eigen gezicht te geven zoals hij doet. Daar is hij een meester in. Hij speelt deze nummers niet alleen maar gewoon na maar hij hervormt ze zodanig dat ze terecht komen in zijn eigen wereld. De Van Morrison wereld. De keuze voor deze covers op deze CD zijn deze keer zijn favoriete rock and roll, swing, r&b en country songs, en dat is een feest om naar te luisteren. Er staan op deze CD negentien nummers die allemaal raak zijn. Met nummers als You Are My Sunshine, Flip Flop And Fly, The Shape I’m In, Lonesome Train, Blueberry Hill, Shakin’ All Over, Bye Bye Johnny, Lucille en Shake Rattle And Roll, krijg je als luisteraar zondermeer waar voor je geld. Uitgebracht door Exile.
Robert Finley – Black Bayou (2023)
Black Bayou is de opvolger van het in 2021 verschenen sterk autobiografische Sharecropper’s Son. Het is inmiddels het zevende album van deze laatbloeier uit Bernice, Louisiana. Robert Finley bezoekt op dit album de moerrassen van Louisiana en zingt als een echte verhalenverteller over zijn geliefde zuiderlijke staat, de liefde, de dood en over alligators en krokodillen met doorleefde doo wob ballades, southern soul, een vleugje gospel en natuurlijk met een grote portie blues, dat soms sterk doet denken aan andere soul legendes en blues grootheden als B.B. King en John Lee Hooker. Het is een voortreffelijk album. Wederom met hulp van Dan Auerbach (Black Keys), de legendarische hill country bluesitarist Kenny Brown, toetsenist Ray Jacildo, bassist Eric Deaton, drummer Patrick Carney (Black Keys) zijn dochter Christy Johnson en zijn kleindochter LaQuindrelyn McMahon op de achtergrondzang. Het is fijn dat dit soort muziek nog steeds gemaakt word. Gruizig en stomend en zeker ook hypnotiserend uit het hart van de Bayou. Als een van de laatste echte bluesmannen van deze tijd. Absoluut een genot om naar te luisteren. Uitgebracht door Easy Eye Sound en wederom geproduceerd door Auerbach in zijn Easy Eye Studio in Nashville.
1760 Hoezen met een Thema
NATUUR
- (1507) Joe Ely – Twistin’ In The Wind
- (1519) Albert Ayler – Witches & Devils
- (1533) The Carpenters – Close To You
- (1550) MFSB – Universal Love
- (1564) Cardinal – Cardinal
ZWART-WITTE HOEZEN
- (1485) D’Angelo and the Vanguard – Black Messiah
- (1491) Slowdive – Slowdive
- (1499) Japandroids – Near To The Wild Heart Of Life
- (1524) Neu! – Neu!
- (1526) Selah Sue – Selah Sue
Uitgebrachte Singles van de 1760 Albums #82
- (1350) Damien Rice – 9 (9 Crimes, Rootless Tree, Dogs)
- (1351) The Maccabees – Given To The Wild (Pelican, Feel To Follow, Went Away, Ayla)
- (1352) Acda en de Munnik – Acda En De Munnik (Als Het Vuur Gedoofd Is, Het Geeft Niet, Drie Keer Vallen)
- (1353) The Beautiful South – Welcome To The Beautiful South (Song For Whoever, You Keep It All In, I’ll Sail This Ship Alone)
- (1354) Hope Of The States – The Lost Riots (Black Dollar Bills, Enemies/Friends, The Red The White The Black The Blue, Nehemiah)
De uitklaphoes van de LP #87
Rock ‘N’ Roll Animal van Lou Reed
Deze LP was zijn eerste livealbum, opgenomen op 21 december 1973 in de Howard Stein Academy in New York City en uitgebracht in 1974. Zijn eerste drie LP’s, Lou Reed, Transformer en Berlin, waren toen al verschenen. Het eerste nummer Sweet Jane begint al meteen verpletterend met een zeer indrukwekkende intro van drie minuten, een van de mooiste die ooit is verschenen op een livealbum. Verantwoordelijk hiervoor zijn de twee gitaristen Dick Wagner en Steve Hunter. Er staan maar vijf tracks op deze LP. Vier ervan zijn Velvet Underground nummers: Sweet Jane, Heroin, White Light/White Heat en Rock ‘N’ Roll. Lady Day komt van zijn Berlin album. Ik heb deze LP altijd indrukwekkend gevonden. Het is een voorbeeld van een echt ouderwets klassiek rock album. Er zit een onvoorstelbare kracht in deze LP. Met een totaal geluid zoals alle rockbands live eigenlijk zouden moeten klinken: rauw, intensief, hard en energiek. Het geeft je het gevoel naar het geluid van een zware ronkende vrachtwagen te luisteren met zwarte uitlaadgassen. Je hoort muziek voor hardrockende bierdrinkers en niet voor art lovers, voor fans van de Velvet Underground (de versies op deze LP zijn totaal anders dan die van de VU). Dit concert van Reed komt uit een tijd die helaas niet meer bestaat. Hij was inderdaad een Rock ‘n’ Roll Beest. Hij stond op eenzame hoogte. Geproduceerd door Lou Reed en Steve Katz (zanger en gitarist van Blood Sweat & Tears). Uitgebracht door RCA.
Muziekfilms & Documentaires
Walk The Line
Walk the Line is een Amerikaanse film uit 2005 over het leven van Johnny Cash. Het scenario, geschreven door Gill Dennis en James Mangold (Indiana Jones and the Dial of Destiny, Logan, The Wolverine) is gebaseerd op twee autobiografieen van Cash: Man in Black: His Own Story in His Own Words (1975) en Cash: The Autobiography (1997). De film volgt het vroege leven van de zanger, zijn relatie met zangeres June Carter, zijn opkomst in de countrymuziekscene en zijn drugsverslaving. Een van de mooiste momenten in de film is wanneer hij een geluidsopname wil maken bij Sam Phillips van Sun Records en te horen krijgt dat gospel songs niet worden verkocht. In plaats daarvan gaat hij Folsom Prison Blues zingen. En ook zijn gevecht om het hart te winnen van June Carter door de hele film heen is mooi om te zien. De hoofdrollen worden vertolkt door Joaquin Phoenix (Napoleon, Joker, Gladiator) als Cash, Reese Witherspoon (American Psycho, The Good Life, Home Again) als Carter, Ginnifer Goodwin als Cash’ eerste vrouw Vivian Liberto en Robert Patrick als de vader van Cash. Walk the Line ging in premiere op het Telluride Film Festival op 4 september 2005 en werd op 18 november van dat jaar in de bioscoop uitgebracht door 20th Century Fox.
Nummers van de 1760 bands en artiesten (en van sommige componisten) die ook op andere Album Top 1760 albums staan
Aretha Franklin
- All The King’s Horses – Joss Stone
Een geschiedenis van Geboortes die er hier wat mij betreft toe doen
1957
- 23 januari: Earl Falconer (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (UB40)
- 27 januari: Janick Gers (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Fish)
- 2 februari: Tony Butler (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Big Country, Pete Townshend)
- 27 februari: Adrian Smith (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Iron Maiden)
- 28 februari: Phil Gould (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Level 42)
- 28 februari: Cindy Wilson (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (B-52’s)
- 5 maart: Mark E. Smith (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Fall)
- 12 maart: Marlon Jackson (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Jackson 5, The Jacksons)
- 10 mei: Sid Vicious (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Sex Pistols)
- 27 mei: Siouxsie Sioux (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Siouxsie and the Banshees)
- 17 juni: Phil Chevron (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Pogues)
- 22 juni: Garry Gary Beers (Bassist)
- 24 juni: Astro (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (UB40)
- 30 juli: Christopher Miller (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Damned)
- 2 augustus: Butch Vig (MUZIKANT & PRODUCER OP ALBUM(S) TOP 1760) (Garbage, Nirvana)
- 18 augustus: Ron Strykert (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Men at Work)
- 21 augustus: Budgie (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Siouxsie and the Banshees)
- 31 augustus: Gina Schock (Drummer)
- 31 augustus: Glenn Tilbrook (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Squeeze)
- 12 september: Hans Zimmer (Componist)
- 22 september: Nick Cave (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Birthday Party, Nick Cave and the Bad Seeds, Grinderman)
- 5 oktober: Lee Jay Thompson (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Madness)
- 21 oktober: Julian Cope (ALBUM TOP 1760 ARTIEST)
- 21 oktober: Steve Lukather (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Toto, Roger Waters, The Tubes, Earth Wind & Fire, Michael Jackson)
- 28 oktober: Stephen Morris (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Joy Division, New Order)
- 1 november: Lyle Lovett (ALBUM TOP 1760 ARTIEST) (Nanci Griffith)
- 5 november: Mike Score (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (A Flock Of Seagulls)
- 8 november: Porl Thompson (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Page & Plant)
- 24 november: Chris Hayes (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Huey Lewis and the News)
- 6 december: Adrian Borland (Zanger, Gitarist)
- 10 december: Paul Hardcastle (Componist, Producer)
- 12 december: Sheila E. (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Prince)
- 20 december: Anita Baker (ALBUM TOP 1760 ARTIEST)
- 20 december: Billy Bragg (ALBUM TOP 1760 ARTIEST)
- 25 december: Shane MacGowan (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Pogues)
Glen Hansard – All That Was East Is West Of Me Now (2023)
Glen Hansard die nog niet eens zo lang geleden een mooie uitvoering bracht van Fairytale Of New York op de begravenis van Shane MacGowan, is van Ierse komaf. Sinds 1990 is hij de frontman van de Ierse rockband The Frames, met wie hij zes studioalbums heeft uitgebracht, waarvan er vier in de top tien van de Irish Album Charts hebben gestaan. Tevens was hij de helft van het folkrockduo The Swell Season voordat hij in 2012 zijn debuutalbum Rhythm and Repose als soloartiest uitbracht. Zijn tweede album Didn’t He Ramble uit 2015 werd genomineerd voor de Grammy Award voor Best Folk Album. Ook heeft hij in een aantal films geacteerd zoals The Commitments (1991) en Once (2007), wat hem een aantal grote prijzen opleverde, waaronder de Academy Award voor Best Original Song voor het nummer Falling Slowly met co-schrijver en co-ster Marketa Irglova. De film werd later bewerkt tot een bekroonde muziektheaterproductie. Meest mooie nummers op All That Was East Is West Of Me Now zijn The Feast Of St. John, Down On Our Knees, Between Us There Is Music, There’s No Mountain, het meeslepende Bearing Witness en Sure As The Rain (waarin hij klinkt als Leonard Cohen). Het album is geproduceerd door ex bandlid van The Frames David Odlum, gemasterd door Bob Ludwig bij Gateway Mastering en uitgebracht door ANTI- (Cass McCombs, James Brandon Lewis Trio, The Tallest Man On Earth).
SONGTITELS MET EEN THEMA
NAMEN VAN PERSONEN
- Martin Luther King Day (Times New Viking)
- Victoria’s Secret (Sonata Arctica)
- Katie Did (CPR)
DROMEN
- Ultraviolet Dreams (Cypress Hill)
- Sleep (Allen Stone)
MISDAAD
- Looking Down The Barrel Of A Gun (Beastie Boys)
- How I Could Just Kill A Man (Cypress Hill)
- Mind Terrorist (Public Enemy)
MUZIEK
- Whistle Theme (Mark Knopfler)
- Bad Timing Song (Venice)
- Classical Records (Department Of Eagles)
Pukkelpop
Pukkelpop is een jaarlijks terugkerend Belgisch popmuziekfestival aan de Kempische Steenweg in Kiewit, Hasselt. Het festival vindt gewoonlijk plaats in de tweede helft van augustus en duurt vier dagen. Het festival wordt georganiseerd door The Factory vzw van festivalorganisator en ex-politicus Chokri Mahassine. Pukkelpop kiest bewust voor een progressieve- en gevarieerde muziek-programmering. Nadat Mahassine de Humanistische Jongeren Leopoldsburg had opgericht in 1981, ontstond dit festival in dat kader in de zomer van 1985. Het festival is vernoemd naar het clubhuis van deze organisatie, genaamd De Pukkel. De eerste editie van Pukkelpop vond plaats in 1985 in Leopoldsburg. Op de eerste editie stonden op 21 juli zeven bands op het podium en waren er een iets van vijfentwindighonderd bezoekers. De bezoekersaantallen namen de jaren nadien snel toe waardoor het naar een andere locatie moest verhuizen. Sinds 1992 vindt Pukkelpop plaats op weilanden naast de Kempische Steenweg in Kiewit. In 1995 duurde het festival voor het eerst twee dagen. Op het festival verschijnen een variatie van regionale en internationale wereldacts met een brede programmering (pop, rock, house, metal, hiphop) en laat de artiesten optreden op een negental podia: de Main Stage, Marquee, Dance Hall, Boiler Room, Club, Castello (tot 2011 Chateau genoemd), Lift, Booth en (sinds 2022) BackYard. Tot 2017 waren er ook nog The Shelter en de Wablief?!. Aan de vooravond van het festival wordt als opener het Boilerfeest georganiseerd. Pukkelpop haalde al enkele jaren gemiddeld honderdderigduizend bezoekers, maar vanaf 2009 groeide het bezoekersaantal uit tot honderdtachtigduizend bezoekers. Het is daarmee een van de grootste muziekfestivals van de Benelux geworden. In 2008 en 2009 organiseerde Pukkelpop Polsslag. Dit indoorfestival, met gemiddeld ruim tienduizend bezoekers, werd in het voorjaar georganiseerd in de Grenslandhallen van Hasselt.
Het aantal bands en artiesten in mijn 1760 lijst die door de jaren heen op Pukkelpop hebben opgetreden zijn er heel veel. Daarom alleen een top 10:
- (65) Neil Young (1995)
- (66) Red Hot Chili Peppers (1994)
- (67) Nick Cave & The Bad Seeds (1990)
- (112) Radiohead (1995)
- (135) Nirvana (1991)
- (137) Foo Fighters (1995)
- (145) Arcade Fire (2005)
- (173) The Stooges (2007)
- (175) Iggy Pop (1993)
- (358) Pixies (2005)
Sufjan Stevens – Javelin (2023)
Het laatste album dat ik van Sufjan Stevens heb gekocht was Planetarium uit 2017, een samenwerking met Bryce Dessner van The National, drummer James McAlister en componist en arrangeur Nico Muhly. Zijn eigen soloalbums heb ik tot en met Carrie & Lowell uit 2015 regelmatig allemaal aangeschaft. Daarom is het mooi om weer eens naar een nieuwe Sufjan Stevens te luisteren, die me onmiddelijk weer doet denken aan zijn eerdere albums: A Sun Came, Michigan, Illinoise en Carrie & Lowell. Sufjan Stevens is een artiest die ik echt bewonder. Deze man heeft iets wat vele andere artiesten vaak missen of iets minder hebben (voor mij althans): originaliteit, eenvoud, oorspronkelijkheid, eigenheid en intimiteit. Hij is een soort van magier die dingen uit zijn hoge hoed weet te toveren met zijn stem als zijn toverstaf. Hij lijkt het vermogen te hebben om met minimale middelen grote emoties naar boven te brengen. Hij zingt alsof je in een soort van droom bent. De tien nummers op deze CD kun je eindeloos blijven beluisteren zonder dat ze gaan vervelen. Met nummers als Goodbye Evergreen, A Running Start, Everything That Rises, My Red Little Fox, So You Are Tired, Javelin en Shit Talk (met Bruce Dessner op gitaar), waarmee hij je zijn konijnenhol binnenlokt en waar je van hem nog een gezellig kopje thee krijgt ook (om in die droom te blijven) is de grootsheid van Sufjan Stevens opnieuw bevestigd. De afsluitende track There’s A World is een cover van Neil Young (van Harvest). Dit nummer lijkt nu een echt Sufjan Stevens nummer te zijn geworden dat hij zichzelf met deze ingetogen versie volkomen eigen heeft gemaakt. Uitgebracht door Asthmatic Kitty Records en opgenomen bij Sufjan Stevens thuis.
Ruud Houweling – Accidental Pictures (2023)
Ruud Houweling is een Nederlandse zanger en gitarist. Met zijn band Cloudmachine bracht hij van 2003 tot en met 2014 vier albums uit met alternatieve Engelstalige pop. Back On Land (2009) werd deels in Californie opgenomen met de Amerikaanse geluidstechnicus Oz Fritz die ook werkte met o.a. Tom Waits, Bill Laswell en Primus. Het album A Gentle Sting (2013) werd geproduceerd door de Brit Tristan Longworth. Het won de publieksprijs van de Amerikaanse 13th Independent Music Awards (2014), in de categorie Best Indie/Alternative Rock album. In december 2014 heft Houweling Cloudmachine echter op en gaat, onder eigen naam, solo verder. In februari 2017 verschijnt een eerste album getiteld Erasing Mountains, met Europees getinte, rijk gearrangeerde indie folk. September 2023 verscheen het album Accidental Pictures, dat Houweling zelf produceerde met wederom Oz Fritz achter de mengtafel. Accidental Pictures is een sfeervol album dat geen moment verveeld. Een groot aantal nummers worden ondersteund door contrabas, viola, clarinet en trombone door zijn medemuzikanten, die al deze liedjes een americana geluid geven. Alsof zijn roots op het Amerikaanse platteland liggen met invloeden van bands als Calexico, Bon Iver, Wilco en Howe Gelb. Nummers als On A Clear Day, Feeling Alright, The Same Mistakes en Heavy Rain pakken je onmiddelijk. Deze hebben een soort van onheilspellendheid alsof de wind om je heen giert en dustbowls op de prairies je proberen neer te halen. Het nummer Apricity doet je zelfs aan Paul Simon denken. Een mooie prestatie van deze man uit Alphen aan den Rijn. Uitgebracht door Arland Records
1760 Hoezen met een Thema
AFBEELDINGEN VAN ARTIESTEN (een duo, een kwartet en drie vijftallen)
- (1370) Devo – Freedom Of Choice
- (1393) The Drifters – Rockin’ & Driftin’
- (1517) The Refreshments – Christmas Wishes (The Best O Rock’n’ Roll X-Mas)
- (1543) Element Of Crime – Immer Da Wo Du Bist Bin Ich Nie
- (1560) Pet Shop Boys – Please
ZWART-WITTE HOEZEN
- (1540) Laurie Anderson – Big Science
- (1542) West Side Story – Leonard Bernstein & Stephen Sondheim
- (1547) Spandau Ballet – Journeys To Glory
- (1573) LCD Soundsystem – LCD Soundsystem
- (1619) Roscoe Mitchell – Sound Songs
Uitgebrachte Singles van de 1760 Albums #81
- (1355) Chris Isaak – Heart Shaped World (Wicked Game, Don’t Make me Dream About You, Blue Spanish Sky)
- (1356) Bad Manners – Gosh It’s (Can Can, Walking In The Sunshine)
- (1357) B and the Bops – All Tangled Up (Geen Singles)
- (1358) Ana Lains – Sentidos (Geen Singles)
- (1359) Ana Moura – Para Alem Da Saudade ( O Fado Da Procura, Nao Fui Eu, Ate Ao Fim Do Fim, Os Buzios, A Voz Que Conta A Nossa Historia, Mapa Do Coracao, Velho Anjo)
De uitklaphoes van de LP #86
Harvest van Neil Young
Een van zijn beste albums is Harvest beslist. Het album bestaat uit nummers die me allemaal weten te raken. Ik luister er al jaren naar en kan er nooit genoeg van krijgen. Het is altijd moeilijk aan te geven wat ik nu precies zijn beste album vind. Maar dit country rock album hoort daar zeker bij. Uitgebracht in 1972. Onderandere met de Young klassiekers Heart Of Gold, A Man Needs A Maid, The Needle And The Damage Done, Old Man en Alabama. Het bevat opnames met het London Symphony Orchestra op twee nummers en zang van gasten David Crosby, Graham Nash, Linda Ronstadt, Stephen Stills en James Taylor. Ook doen The Stray Gators (Ben Keith, Jack Nitzsche, Tim Drummond, Kenny Buttrey) op dit album mee, die ook op Time Fades Away (1973) en jaren later op Harvest Moon (1992) te horen zouden zijn. Harvest is misschien ook wel zijn meest succesvolle album. Heart Of Gold heeft zelfs bovenaan de hitlijsten gestaan: het is zijn enige nummer een hit tot nu toe geweest (en waarschijnlijk ook zijn laatste me dunkt, hoewel je weet het maar nooit met hem). Het album bevat ook de nummers Out On The Weekend, Are You Ready For The Country?, There’s A World en Words. Een aantal nummers A Man Needs A Maid, Heart Of Gold, Harvest en Out On The Weekend zijn geinspireerd door zijn toenmalige vriendin Carrie Snodgress en The Needle And The Damage Done, misschien wel het meest aangrijpende nummer dat hij ooit heeft geschreven, door Danny Whitten: de Crazy Horse gitarist die door een drugsoverdosis is overleden. Uitgebracht door Reprise Records en geproduceerd door behalve Young zelf, door Jack Nitzsche, Elliot Mazer en Henry Lewey.
Muziekfilms & Documentaires
Eric Clapton: Life In 12 Bars
Eric Clapton: Life in 12 Bars is een documentaire uit 2017. Geregisseerd en gecoproduceerd door Lili Fini Zanuck (Cocoon, Driving Miss Daisy, Reign Of Fire). De film behandelt Clapton’s carriere, zijn vroege jeugd, en zijn vastberaden missie om het profiel van de blues in de populaire cultuur te vergroten. Zijn kijk op de periode van The Yardbirds, John Mayall & The Bluesbreakers, Cream en Derek and the Dominos komt onderandere ruimschoots aan bod. En ook Clapton’s tragedies, waaronder zijn relatie met Patti Boyd, toen de vrouw van zijn beste vriend George Harrison, zijn worsteling met drugs en alcoholisme, en de dood van zijn vierjarige zoon Conor worden in deze film belicht. Kortom een zeer mooie documentaire voor iedereen die geinteresseerd is in de man die vroeger Clapton is God werd genoemd.
Nummers van de 1760 bands en artiesten (en van sommige componisten) die ook op andere Album Top 1760 albums staan
Woody Guthrie
- Deportee Planewreck At Los Gatos – Dave Alvin and Jimmie Dale Gilmore
- Pastures Of Plenty – Alison Krauss and Union Station
- Pittsburgh Town – Pete Seeger
- Hard, Ain’t It Hard – Solomon Burke
- This Land Is Your Land – The Seekers
Een geschiedenis van Geboortes die er hier wat mij betreft toe doen
1956
- 1 januari: Andy Gil (Gitarist, Producer)
- 4 januari: Nels Cline (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Wilco)
- 17 januari: Paul Young (Zanger)
- 18 januarie: Tom Bailey (Zanger, Gitarist, Toetsenist, Bassist)
- 25 januari: Andy Cox (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (The Beat)
- 31 januari: Johnny Rotten (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Sex Pistols)
- 1 februari: Exene Cervenka (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (X)
- 3 februari: Lee Ranaldo (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Sonic Youth)
- 8 februari: Dave Meros (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Spock’s Beard)
- 13 februari: Peter Hook (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Joy Division, New Order)
- 12 maart: Steve Harris (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Iron Maiden)
- 7: mei: Steve Diggle (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Buzzcocks)
- 12 mei: Greg Phillinganes (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Donald Fagen, Michael Jackson, Anita Baker, The Jacksons)
- 18 mei: Jim Moginie (Zanger, Toetsenist)
- 15 juli: Ian Curtis (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Joy Division)
- 15 juli: Marky Ramone (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Ramones)
- 154 juli: Joe Satriani (ALBUM TOP 1760 ARTIEST)
- 20 juli: Paul Cook (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Sex Pistols)
- 8 augustus: Chris Foreman (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Madness)
- 27 augustus: Glen Matlock (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Sex Pistols)
- 10 september: Johnny Fingers (Toetsenist)
- 20 oktober: Ricky Byrd (Gitarist)
- 23 oktober: Dwight Yoakam (Zanger, Gitarist)
- 12 november: Stevie Young (Gitarist)
- 22 november: Lawrence Gowan (Zanger, Toetsenist)
- 6 december: Peter Buck (MUZIKANT OP ALBUM TOP 1760) (REM, Tired Pony, The Decemberists)
- 6 december: Randy Rhoads (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Ozzy Osbourne)
- 8 december: Warren Cuccurullo (Zanger, Gitarist, Bassist, Toetsenist, Drummer)
- 23 december: Dave Murray (MUZIKANT OP ALBUM(S) TOP 1760) (Iron Maiden)
- 28 december: Nigel Kennedy (Violist)
Brent Cobb – Southern Star (2023)
De muziek die Brent Cobb maakt wordt omschreven als blue collar country. Ik had er nog nooit van gehoord. Maar het komt er op neer dat het country is gemaakt door een werkende man/vrouw en die daar dan over zingt. Zoiets zal het zijn denk ik. Deze country artiest komt uit het Amerikaanse zuiden, uit Americus, Georgia. En dat laat hij blijken. Daar is hij trots op. Georgia, de staat van The Allman Brothers, Alan Jackson. Otis Redding, Little Richard en Ray Charles. Het zuiden van de Verenigde Staten heeft een rijke muziekgeschiedenis. Cobb schrijft mooie liedjes. Een van de mooiste is het titelnummer Southern Star, dat gaat over zijn absolute vertrouwen in het volgfen van de zuidelijke ster. Alle liedjes op dit album zijn uit het leven gegrepen, zijn liedjes over het platteland en over vriendschappen. Het gaat over kleine dingen waar hij van houdt, maar ook over grotere zaken als trots, vastigheid en familiewaarden. Vooral door zijn zachtaardige stem, die aan J.J. Cale doet denken, is dit een mooie CD. Uitgebracht door Thirty Tigers (Patti Griffin, Robert Vincent, Watkins Family Hour, Watchhouse, Lucinda Williams, Ian Noe).
SONGTITELS MET EEN THEMA
FAMILIE
- Mannen Vragen Rond (Van Kooten en De Bie)
- Hey Ladies (Beastie Boys)
- Just Like A Woman (Judy Collins) (Bob Dylan Cover)
AMERIKAANSE STATEN
- Alaska (Lenny Bruce)
- Move To California (Times New Viking)
MAGIC & FANTASY
- The Magic Number (De La Soul)
- I Put A Spell On You (Willy Moon)
NATUUR & LANDSCHAPPEN
- Potholes In My Lawn (De La Soul)
- The Rocks And The Thunder (Mark Knopfler)
- The River (Chromatics)
- Rivers Never Run (Venice)
David Campbell
David Richard Campbell is een Canadees-Amerikaans arrangeur, componist en dirigent. Hij heeft muziek gearrangeerd en gecomponeerd voor vele films, waaronder North Country (2005), Brokeback Mountain (2005), August: Osage County (2013), Annie (2014), Foxcatcher (2014), Rock of Ages (2012), Dreamgirls (2007) en Joy (2015). Hij is de vader van Beck. Campbell werd geboren in 1948 in Toronto, Ontario. Hij begon op negenjarige leeftijd viool te spelen. Op twaalfjarige leeftijd begon hij zich te wagen aan orkestratie en bestudeerde hij de werken van Bartok, Schonberg en Stravinsky. Aan het eind van de jaren zestig, na zijn studie aan de Manhattan School of Music, verhuisde hij van New York naar Los Angeles en begon hij popmuziek te bestuderen. Hij bestudeerde de muziek van The Beatles, Leonard Cohen en The Rolling Stones, en hij speelde bluegrass-muziek voor menigten in de rij voor films in Westwood Village. Op drieentwintigjarige leeftijd speelde Campbell op zijn eerste grote album, Tapestry, van Carole King. Dit leidde tot zijn eerste arrangeurrol voor King’s album Rhymes and Reasons. Campbell speelde ook altviool tijdens opnamesessies van Marvin Gaye’s Let’s Get It On en Bill Withers Lean On Me. Hij werkte samen met Muse voor de uitvoering van Survival, het officiele lied van de Olympische Spelen in Londen in 2012. Hij heeft gewerkt aan meer dan vierhonderdvijftig gouden en platina albums van artiesten van een breed scala aan genres, waaronder James Taylor, Rare Earth, The Rolling Stones, Metallica, Radiohead, Evanescence, Rush, Beyonce, Muse, Michael Jackson, My Morning Jacket, Eddie Vedder, Metalica, Art Garfunkel, Cat Stevens, Harry Styles, Aerosmith, Garth Brooks en verschillende albums van zijn zoon Beck.
Als sessiemuzikant heeft David Campbell op de onderstaande albums als strijker en arrangeur in mijn 1760 lijst meegespeeld:
- (127) Jackson Browne – Jackson Browne (viola)
- (432) Carole King – Tapestry (viola)
- (511) Beck – Sea Change (arrangeur)
- (528) 10,000 Maniacs – In My Tribe (arrangeur)
- (1001) Linda Ronstadt – Simple Dreams (viola & arrangeur)
Pale Puma – Haunted By Dreams That Were Never My Own (2023)
Samen met Rosie Derksen (lead gitaar), Remy de Kok (bas) en Roemer Vermeulen (drums) vormt Django Duijns (zanger, songschrijver, gitaar) de indie en dreampopband Pale Puma. Een nieuwe goede Nederlandse band die ons aangenaam blijkt te verrassen. Met heldere, jangly en echoende gitaarrifjes (een beetje als The Stone Roses), sterke melodielijnen en teksten, die allemaal van zijn hand zijn. Haunted By Dreams That Were Never My Own (er is al eerder een EP van hem verschenen) is de eerste volwaardige CD en is echt een heel sterk album. Met elf nummers die thema’s behandelen als woede, verlangen, veerkracht en teleurstelling. Vooral de nummers Cigarette Still Burns, Haunted By Dreams, The World Below. Sea Of Discontent en LMFG (doet een beetje aan Linger van The Cranberries denken, dus heel mooi) die bij het eerste gehoor een beetje ongrijpbaar lijken, ga je al snel heel verslavend vinden. Lost In Pink Moon, dat over Nick Drake gaat, is als single uitgebracht. Samen met Frans Haagenaars (AT 1760 – Johan, Anne Soldaat, Alamo Racetrack, Caesar, Tim Knol, Tangerine, Moss) geproduceerd door Marien Dorleijn (AT 1760 – Moss), uitgebracht door Excelsior Recordings (AT 1760 – o.a. zZz, Spinvis, Roosbeef en Face Tomorrow en na 2018 gekocht Meindert Talma (2021) Hallo Venray (2022), MICH (2022) en traumahelicopter (2023).
Bombino – Sahel (2023)
Omara Moctar aka Bombino is een Nigerse artiest die zingt in het Tamasheq. Hij is zelf lid van de Ifoghas-stam, die behoord tot tot de Kel Air Toeareg-federatie. Hij is iemand die een (muzikale) stem probeert te geven aan de algemene benarde situatie van de Toeareg bevolking. Bombino, de muzikant, heeft inmiddels negen albums uitgebracht, waaronder Azel (heb ik in mijn Album Top 1760 op plek 620 gezet) en maakt prachtige muziek. Hij is een virtuoze gitarist (als een soort van Jimi Hendrix van Afrika) die in feite al jaren vernieuwend bezig is. Hij toverd een uniek geluid uit zijn gitaar. Sahel, als opvolger van Deran uit 2018, is een zeer krachtig album met zeer mooi gitaarwerk van de man, als een waardige vertolker van de Desert Blues. Er staan nummers op die Bombino al jaren geleden heeft geschreven en die hij nu eindelijk op deze CD heeft gezet zoals Si Chilan en Nik Sant Awanha. Het is muziek dat je als het ware rechtstreeks in een nederzetting ergens in de Sahara woestijn laat belanden. Omara “Bombino” Moctar is een man om grote bewondering voor te hebben. Uitgebracht door Partisan/Knitting Factory (Fontains D.C.(2020, 2022), IDLES (2020), PJ Harvey (2023).
