Young Marble Giants was een postpunkband uit Cardif, Wales, die in 1978 werd opgericht door zangeres Alison Statton en de broers Philip en Stuart Moxham. Hun muziek stond in schril contrast met de agressievere punkrock die destijds de underground domineerde. En welicht heeft het meer overeenkomsten met bijvoorbeeld Kraftwerk dan met The Cure. Colossal Youth is het enige album dat YMG heeft uitgebracht. De band ging in 1981 al weer uit elkaar. Het geluid op dit album is nogal minimalistisch en wordt vooral gekenmerkt door het zuinige gebruik van de slaggitaar en de elektrische orgellijnen van Stuart Moxham, de prominente baslijnen van Philllip Moxham, en de op het eerste gehoor nogal verveelde en zeurderige zang van Alison Statton. Ook wordt er af en toe gebruik gemaakt van een drummachine. Maar alles is heel organisch in elkaar gezet. Al deze nummers als Include Me Out, The Taxi, Eating Noddemix, Constantly Changing, N.I.T.A., Colossal Youth en Music For Evenings, vloeien moeiteloos in elkaar over. Dit maakt veel impakt en je krijgt er als luisteraar een geweldige ervaring voor terug. Met zo weinig mogelijk middelen een maximaal resultaat halen dat typeert deze muziek. Als je de jaren tachtig van de vorige eeuw wil begrijpen moet je zeker ook naar dit album luisteren. Ook al zijn er in dat jaar betere albums gemaakt, is dit namelijk een opmerkelijk product waar je verslaafd aan raakt. Oorspronkelijk uitgebracht door Rough Trade en in 2007, die ik heb, uitgebracht door Domino Recordings.
