Josh Homme, het enige constante bandlid van QOTSA, een van de belangrijkste bands uit de Palm Dessert Music Scene, heeft door allerlei omstandigheden lange tijd geen muziek kunnen maken. Maar nu is hij terug samen met zijn band. Met een soort van gevonden medicijn om eindelijk zijn verdriet mee te kunnen verdoven en weer aan de gang te gaan. Zijn pijn is als het ware zijn belangrijkste drijfveer geweest voor het maken van dit album. Al zijn teksten gaan dan ook over deze achterliggende periode. Op dit achtste album, na Villains uit 2017 (ik heb alleen Songs For The Deaf van deze band), wordt geen gebruik gemaakt van andere bekende muzikanten. Eigenlijk alleen Matt Helders, drummer van Arctic Monkeys, is op de achtergrondzang te horen op een nummer. Hij wordt verder, op wat strijkers na van The Section Quartet, alleen bijgestaan door zijn oude vertrouwde bandmaten. In Times New Roman is een vrij donker en zwaar album met wel weer die intens vette gitaarriffs, maar die zijn niet doorlopend en constant op ieder nummer te horen. Terwijl er maar een paar echte gitaarsolo’s op staan, zoals in Paper Machete en in het wat psychedelische Time & Place. De strijkers – violen, een viola en een cello – zijn het meest nadrukkelijk te horen op de nummers Obscenery en Sicily (dat wel lijkt op Zeppelins Kashmir). Nee, niet zo goed als Songs For The Deaf, maar dat is niet zo verwonderlijk, want dat is namelijk een magnifiek album. Uitgebracht door Matador Records (Algiers 2020, Bar Italia 2023).
