A Grand Don’t Come For Free is een charmant en ongebruikelijk hip hop album. Hoe je dit precies moet noemen? Een rap opera? Alternatieve hip hop? UK garage? Een mix van dit alles? Dit album van The Streets is in ieder geval diepzinniger dan de meest gemaakte gangsta rap. Het is een conceptalbum over een gedesorienteerde nietsnut wiens alledaagse problemen op een amusante wijze aan de luisteraar wordt medegedeeld. Dat gaat over gokken, een niet ingeleverde DVD, een bezoek aan een nachtclub, het roken van een joint, een vakantie, een stuk gelopen liefdesrelatie en het nuttigen van alcohol. En dat alles aan ons medegedeeld door Mike Skinner, de man achter dit project, afwisselend gesproken en gezongen in het brummy dialect en afkomstig uit Birmingham. Het feit dat Skinner absoluut geen gepolijste zangstem heeft maakt deze CD uitermate aantrekkelijk. Dat maakt het komisch en maakt het realistsch waardoor je je met hem kunt identificeren. Get Out Of My House, Dry Your Eyes (doet denken aan Stan van Eminem), Fit But You Know It, Blinded By The Lights en het finalenummer Empty Cans, steken boven de andere nummers uit. Met een paar gastbijdragen van een aantal voor mij onbekende andere zangers/rappers is dit voornameljk gemaakt door Skinner zelf. Een mooi staaltje van creativiteit. Ik weet nu ook weer waarom ik die twee albums van Sleaford Mods zo leuk vind. Heeft muzikaal duidelijk overeenkomsten. Uitgebracht door Pure Groove Music.
