Wanneer ben je origineel en wanneer ben je een naaper? Soms is het moeilijk om dat te horen. Ondertussen veroverd Greta van Fleet de wereld. Er is geen ontkomen aan. Dit is de eerste CD die ik van deze jongens heb gekocht (die andere twee albums heb ik vaak op You Tube bekeken en beluisterd). Ja, inderdaad, het is Led Zeppelin dat je hoort. En ook ja, Zeppelin heeft zelf ook heel veel geleend en gejat. En welke andere band eigenlijk niet? Maakt dat uit? Meestal wel. Soms is originaliteit niet het enige argument om iets goed te vinden of niet. Niet altijd hoefd iets vernieuwend te zijn (kwestie van smaak denk ik). Gedrevenheid, creativiteit, techniek, passie, humor. Het kan allemaal meespelen. Inmiddels is GVF niet meer the next big thing, maar worden deze bandleden, de broers Joshua Kiszka, Jacob Kiszka, Samuel Kiszka en Daniel Wagner, inmiddels zelf gezien als de nieuwe rocksterren van de toekomst. Nee, deze CD valt me niet tegen. Ik hoor weldegelijk een eigen geluid, hoewel sommige nummers, Meeting The Master, The Indigo Streak en Farewel For Now inderdaad nog wel aan Zeppelin doen denken. Faithful, Waited All Your Love, The Falling Sky, Sacred The Thread zijn gewoon prima rocknummers die op zichzelf staan. Waar ik wel een beetje moeite mee heb in zowel de videos als in het inlegboekje van deze CD, is het imago van de band: zwaarden, paarden, rotsformaties, een woest landschap en een vrouw die op Sandy Denny moet lijken, doet allemaal wel heel erg aan Stairway To Heaven en de film The Song Remains The Same denken. Dat ze een Fairport Convention nummer hebben gecoverd op een van hun EP’s vind ik dan wel weer cool. Als je goed naar zanger Josh Kiszka luisterd en kijkt, en dat zijn stem op Robert Plant lijkt kan hij ook niets aan doen, kun je niet anders concluderen dan dat je het vanzelf gewoon goed gaat vinden. Ik ben definitief om. Geproduceerd door Dave Cobb, opgenomen in RCA Studio A in Nashville (AT 1760 – Dolly Parton) en Low Country South Savannah Georgia en uitgebracht door Lava/Republic.
