Als Bowie fan zou je dit album makkelijk als een Bowie album kunnen beschouwen (hij heeft vijf van de twaalf nummers geschreven speciaal voor deze soundtrack), maar dit is weldegelijk een Trevor Jones album. Je zou deze Zuid-Afrikaan echt te kort doen als je dat zou nalaten. Jones heeft heel wat filmscores op zijn naam en is een van de grote componisten van deze en de vorige eeuw (o.a. Mississippi Burning, The Last of the Mohicans, In the Name of the Father en Notting Hill). Deze is echter van de poppenfilm van Jim Henson, van wie hij ook de muziek van die andere film van hem, The Dark Crystal, heeft gecomponeerd. Ik heb iets van twintig filmsoundtracks in mijn 1760 lijst, maar alleen twee daarvan vind ik muzikaal minder interessant (over de inhoudelijke kant van de films zelf heb ik weer een andere mening). Om eerlijk te zijn staat er op dit album van Jones zelf niet iets bijzonders, sorry maar ik kan het er niet in ontdekken. Misschien dat alleen de nummers Home At Last en Sarah wel aardig zijn. Nee, alleen die van Bowie zijn interessant: Underground, Magic Dance, Chilly Down, As The World Falls Down en Within You.
