In mijn 1760 lijst komen een aantal bands en artiesten uit IJsland (o.a. Sigur Ross, Of Monsters and Men, Solstafir, Skalmold, Bjork, Asgeir en For A Minor Reflection), zo ook GusGus. Deze band komt uit de hoofdstad van het eiland. De band dat eigenlijk geen band is maar meer een kunstenaarscollectief, met op een gegeven moment zelfs negen leden, waaronder in het begin ook Emiliana Torrini. En dit collectief bestaat inmiddels langer dan vijfentwintig jaar, met een geschiedenis van veel interne ruzies, financiele schulden, problemen met labels (met name met 4AD) en leden die de groep verlieten. Tussen 1995 en 2023 verschenen er twaalf albums en heeft de groep een lange lijst van singles uitgebracht. Ook het uitbrengen van dit album Mexico deed de verhoudingen bepaald niet goed. Op dit album bestaat GusGus enkel uit de originele leden Daniel Agust Haraldsson, Biggi Veira, Stephan Stephensen, samen met relatieve nieuwkomer Hogni Egilsson. Maar door een zoveelste ruzie zou Stephensen dit viertal echter ook verlaten. De stijl is wat te vergelijken met Daft Punk, met wat neo soul achtige invloeden. Er is nauwelijks een adempauze op het album. Soms is het extatisch en soms melodieus. En dat met sprankelende synthesizers, het nummer God Application is daar een mooi voorbeeld van, samen met donkere bassen, en zelfs een nummer met strijkers, geeft een resultaat van kunstzinnige techno dat best lekker in het gehoor ligt. Uitgebracht door het Duitse technolabel Compact.
