Na twee albums verliet de Noor Geir Aule Jenssen in 1990 de dream pop band Bel Canto en debuteerde hij in 1991 onder zijn nieuwe naam Biosphere. Hij had eerder al in 1984 en in 1990 twee andere albums uitgebracht als E-Man en Bleep. Was dat album (van Bleep) The Northpole By Submarine nog een new beat/acid en techno album, Microgravity uit 1991 is meer ambient house. Het album begint nog met het ritmeloze en atmosferisch achtige Microgravity, met een sample van een dialoog uit een film. Maar met het tweede nummer Baby Satellite begint de house op dit album flink door te klinken en lijkt er vanaf dat moment een soort van ruimtereis gemaakt te worden. Gewichtloos en zonder beperkingen. The Fairytale, Cloudwalker II, ook atmosferisch, Chromosphere en Cygnus-A zijn voorbeelden daarvan. Twee andere nummers, Tranquilizer en Baby Interphase, bevatten ook samples: uit een tv serie genaamd Space: 1999. Blijkbaar heeft Jenssen iets met films (hij heeft een aantal soundtracks op zijn naam staan, waaronder de Noorse film Imsomnia, waar later een remake van is gemaakt door Christopher Nolan met in de hoofdrol Al Pacino). Dit album, net als zijn andere Substrata uit 1997, dat door veel critici uitgeroepen is tot een van de belangrijkste electronica ambient albums van de jaren negentig, is zeer rustgevend, minimalistisch, sereen, licht verteerbaar met betoverende pulserende biepjes, en danst als het ware op de golven van ruimte en tijd. En het lijkt je vooral op je gemak te stellen. Uitgebracht door R&S Records.
