Low van David Bowie
Low was het elfde studioalbum van Bowie, uitgebracht in 1977. De eerste van drie samenwerkingen met producer Tony Visconti (AT 1760 – Osibisa, T. Rex) en Brian Eno (Low, “Heroes”, Lodger) die bekend werd als de Berlijnse Trilogie, welk project ontstond na Bowie’s verhuizing naar Frankrijk in 1976 met zijn vriend Iggy Pop om zich te ontdoen van hun drugsverslavingen. Daar produceerde en schreef Bowie Iggy Pop’s debuutstudioalbum The Idiot. Na het voltooien van dit album begon Bowie met de opnames van zijn eigen album Low in Chateau d’Herouville in Frankrijk (AT 1760 – Gong, Brigitte Fontaine & Areski Belkacem) en in Hansa Studios in West-Berlijn (AT 1760 – Iggy Pop, Nina Hagen, Marillion), waar Bowie en Pop naartoe waren verhuisd. Het album is sterk beinvloed door Duitse bands als Tangerine Dream, Neu!, Harmonia en Kraftwerk. Op kant 1 staan al echte Bowie klassiekers als Speed Of Life, Breaking Glass, What In The World, Sound Of Vision, Be My Wife en A New Career In A New Town, die al een genot zijn om naar te luisteren. Maar Warszawa, het openingsnummer op kant 2 van deze LP heb ik altijd het meest fascinerendst gevonden, dat is dreigend, surrealistich, onheilspellend en magisch. Maar eigenlijk vind ik heel kant 2 (Warszawa, Art Decade, Weeping Wall, Subterraneans) beter dan kant 1. Deze nummers zijn onmiskenbaar gemaakt door een groot kunstenaar, die zijn totaal ongrijpbaar en overrompelend. Het is pure muzikale kunst. Uitgebracht door RCA (AT 1760 – o.a. Odetta, Bintangs, Waylon Jennings, Dave Matthews Band en Eddy Arnold).
