(1509) Richard Wright – Broken China (1996)

Mede oprichter natuurlijk van Pink Floyd. Als toetsenist van deze band kan men Pink Floyd niet zien zonder hem. Speelde in Floyd tot en met The Wall, deed niet mee aan The Final Cut, en keerde weer terug op A Momentary Lapse Of Reason en The Division Bell. Op het laatste Floyd album The Endless River in 2014, dat bestaat uit restopnames van The Division Bell was Wright overigens ook nog te horen. Wright overleed in 2008. Broken China, dat zeker geen slecht album is maar niet zo goed als die van Waters en Gilmour in mijn 1760 lijst, is een conceptalbum met zestien nummers over depressie. Het was zijn tweede soloalbum nadat hij in 1978 ook al Wet Dream en in ’84 met Zee Identity had uitgebracht. Wright (AT 1760 – Pink FloydSyd BarrettDavid Gilmour) speelt op dit album keyboards en zingt hij op de meeste vocale nummers zelf, behalve op Reaching For The Rail en Breakthrough waarop Sinead O’Connor de zangpartijen doet. Ongeveer de helft van het allbum is instrumentaal. Reaching For The Rail is eigenlijk het fijnst om naar te luisteren. De muziek zit dicht tegen The Division Bell aan, met echter minder structuur en is helaas wat te langdradig en te uitgesponnen (het hele album duurt zowat een uur en is dus een hele zit). Producer Anthony Moore heeft een groot aandeel in dit album. Van zes nummers zijn deels van hem de teksten en twee nummers zijn geheel van zijn hand. De album art is van Storm Thorgerson en Peter Curzon. Tim Renwick (AT 1760 – Al Stewart), Dominic Miller en Steven Bolton zijn als gitarist te horen, Pino Palladino (AT 1760 – Don HenleyMelissa EtheridgeAnderson Paak,, D’Angelo, and the Vanguard) als bassist, Manu Katche (AT 1760 – Peter GabrielRobbie RobbertsonLoreena McKennitt) is de drummer en percussionist van dienst, Kate St. John speelt althobo en de oboe, en vrouw van Pino Palladino, Maz Palladino, doet de achtergrondzang. Opgenomen in Wright’s eigen studio in Frankrijk, overdubs zijn gedaan in RAK Studios in Londen (AT 1760 – The Libertines en Benjamin Franklin) en in de toenmalige studio (op een boot) van David Gilmour. Uitgebracht door EMI en Guardian Records.

This entry was posted in Album Top 1760 and tagged , , , , , , , , . Bookmark the permalink.