Heaven 17 is in mijn 1760 lijst een van de bandjes uit Sheffield (Album Top 1760 – Pulp, ABC, The Human League, Arctic Monkeys en Richard Hawley). Een synthpop trio dat bestond uit Glenn Gregory, Martyn Ware en Ian Craig Marsh. Penthouse And Pavement was het debuutalbum. Op dit album staat een van de vijf singles (We Don’t Need This) Fascist Groove Thang (dat ooit een ban opleverde van de BBC), en is eigenlijk het enige nummer dat ik goed vind. Samen met een aantal andere nummers die redelijk het beluisteren waard zijn, zoals Penthouse and Pavement (met achtergrond zang van Josie James die ook op het nummer Can You Feel It van The Jacksons te horen is op het album Triumph) en Play To Win. Martyn Ware en Ian Craig Marsh waren ook de oprichters van The Human League, die ik in mijn 1760 lijst een plekje hoger heb gezet. En Ware was als producer tevens verantwoordelijk als co-producer van Introducing The Hardline According To… van Terence Trent D’Arby en als producer van het album I say I Say I Say van Erasure, waarvan Vince Clarke ook weer de oprichter was van Depeche Mode. Penthouse And Pavement is o.a. opgenomen in Maison Rouge, een studio dat ooit eigendom was van Ian Anderson van Jethro Tull. Het is een beetje een ongemakkelijk album. Maar in iedergeval beter dan die andere synthpop albums van Eurythmics, The Art Of Noise en Mecano, waarover ik al eerder een stukje heb geschreven. De albumcover is van een schilderij van Ray Smith. Uitgebracht door Virgin Records (Album Top 1760 – o.a. Mike Oldfield, XTC, Phil Collins, Peter Gabriel, Simple Minds).
