Tattoo van Rory Gallagher
Zonder zijn albums van Taste en zonder zijn live LP Live In Europe (1972) meegerekend, was dit het vierde solo studioalbum (Rory Gallagher 1971, Deuce 1971, Blueprint 1973) van Rory Gallagher. De LP verscheen in 1973. Negen maanden na zijn derde studioalbum Blueprint en met dezelfde line-up van Gerry McAvoy, Lou Martin en Rod de’Ath, begonnen de repetities voor het album in een roeiclub in de stad Cork, dat hem in staat stelde om de muzikale arrangementen van zijn materiaal in een ontspannen tempo te ontwikkelen. Het ging zo goed dat Tattoo snel werd opgenomen en vervolgens in november werd uitgebracht. Rory Gallagher was een van mijn eerste gitaarhelden (naast Brian May). De man was een klasse apart en beheerste zijn instrument volkomen. Wat mij betreft was hij even goed als bijvoorbeeld Clapton en Stevie Ray Vaughan om er maar een paar te noemen. Tattoo herbergd verschillende genres zoals blues rock, r&b, delta blues en chicago blues. Dat Gallagher niet alleen een uitstekende gitarist was maar ook een zeer goede zanger bewijst hij ook op deze LP (die ik overigens nooit op CD heb gekocht: ik heb Photo-Finish in mijn 1760 lijst staan). Hij zingt met een noodzakelijke passie, die altijd geloofwaardig is. Nummers als Tattoo’d Lady, Who’s That Coming, 20:20 Vision, Craddle Rock en A Million Miles Away spetteren de snelkookpan uit. Ik kan uren naar deze muziek blijven luisteren. De LP is een must voor iedereen die van muziek houd. Uitgebracht door Chrysalis en opgenomen in de Polydor Studios in Londen.
