Onderdeel van de Britse ska revival scene in de jaren tachtig, maar nooit getekend bij 2 Tone (toch het meest belangrijke engelse ska label dat er toen was). Gosh It’s… was het derde album van Bad Manners. Deze band stond onder leiding van zanger Buster Bloodvessel die menig maal was te bewonderen in de Engelse hitparades en bij ITV en de BBC. Ska is geweldige muziek, maar dit album vind ik iets minder dan die van The Specials, Madness, The Beat en ja ook Doe Maar die ik in mijn 1760 lijst heb staan (maar wel dus weer beter dan die third wave ska CD’s van The Toasters en No Doubt). Er staan een paar fijne ska nummers op die origineel en oorspronkelijk klinken: Walking In The Sunshine, Weeping And Wailing, Casablanca (Rags And Riches), Ben E. Wriggle, Runaway, Never Will Change, End Of The World en Cherkin, maar ook een paar die buiten de boot vallen zoals het op single uitgebrachte Can Can en Don’t Be Angry, waar ik zelf dan weer niet veel aan vind. Maar wel een echte feestband met een hoog amusementsgehalte. Uitgebracht door Magnet Records.
