Ricky Nelson was in de jaren vijftig het eerste tiener idool die televisie gebruikte om zijn single, LP en EP verkopen te stimuleren. Zijn carriere was in die tijd tot op een zekere hoogte te vergelijken met die van Elvis Presley. Nelson was van orgine een rockabilly artiest die met maar liefst 54 nummers in de Billboard Hot 100 heeft gestaan. Vanaf zijn achtste was hij in familie vriendelijke televisie- en radioseries te bewonderen en speelde hij ook in een aantal speelfilms die zijn populariteit tot grote hoogte liet doen stijgen. 1961 was het jaar dat hij zich voor het eerst Rick noemde inplaats van Ricky. Rick Is 21 was in feite zijn tweede comeback. Deze uitgave was zijn zesde album. Maar van rockabilly was geen sprake meer. Op dit album staan met name een paar rock and roll nummers die opvallen, zoals Break My Chain, I’ll Make Believe, Oh Yeah I’m In Love en Milk Cow Blues. Soms lichtelijk te vergelijken met muziek van Chuck Berry, Bill Haley, Gene Vincent, Richie Valens, Eddie Cochran en Ronnie Hawkins. Maar een aantal ervan (er staan zestien nummers op deze CD) zijn ook een paar smartlappen die me minder aanspreken. Alleen Stars Fell On Alabama is een mooi nummer en Hello Mary Lou uiteraard het bekendst. Voornamelijk opgenomen in United Western Recorders op Sunset Boulevard in Hollywood (waar o.a. gedeeltelijk ook Pet Sounds en Modern Sounds In Country And Western Music van The Beach Boys en Ray Charles zijn opgenomen).
