Shock rocker Marilyn Manson (een samensmelting van de namen van Marilyn Monroe en Charles Manson), zowel de naam van de zanger als van de band, was vooral vroeger een van de meest controversiele artiesten die er rond liepen. Met veel kritiek op zijn anti-religieuze teksten, zijn verwijzingen naar sex, geweld en drugs, beledigingen en obsceniteiten tijdens live optredens, zorgden er voor dat hij in bepaalde staten van de VS niet eens meer mocht optreden. Mechanical Animals was het derde studioalbum en het tweede van een trilogie (Antichrist Superstar, Mechanical Animals, Holy Wood (In The Shadow Of The Valley Of Death)), en is een conceptalbum dat gaat over roem en drugsmisbruik. Met zijn androgene uiterlijk en aangenomen persoonlijkheid, de buitenaardse Messias Omega, die op de aarde neergevallen is en in de band The Mechanical Animals terecht is gekomen, met een duidelijke verwijzing naar Ziggy Stardust, zorgt ervoor dat dit een interessant album is. Het is mede zijn kijk op Hollywood waarnaar hij vanuit Florida was verhuisd, en als een buitenstaander alles observeerd. Beste nummers op dit album zijn The Dope Show, The Speed Of Pain en I Don’t Like The Drugs (But The Drugs Like Me). Mede geproduceerd door Sean Beavan en Michael Beinhorn (AT 1760 – Soundgarden). En uitgebracht door Nothing Records/Interscope (AT 1760 – Nine Inch Nails).
