Flamencogitarist Nino Josele, geboren in 1974 in Almeria als Juan Jose Heredia, komt uit een oud geslacht van traditionele Spaanse muzikanten, en begon zoals de meeste kinderen geboren in muzikale families, al vroeg op een instrument te spelen. En dat kun je horen. Josele is een uitermate goede gitarist die alles beheerst. Van zijn veelzijdigheid heeft hij een waar handelsmerk gemaakt. Hij heeft samengewerkt met een indrukwekkende cast van flamenco-, pop- en jazzartiesten, waaronder Lenny Kravitz, Alicia Keys, Elton John, Calamaro, Serrat, Bebo Valdés en vooral met twee grote flamenco-maestro’s: Enrique Morente en Paco de Lucía. Joseles eerste twee albums, Nino Josele (2001) en El Sorbo (2001), tonen nog een levendige, pure en moderne flamencostijl. Terwijl Paz, uitgebracht in 2006, een album is met veel jazz invloeden, en een homage is aan pianist Bill Evans. En op dit album, El Mar De Mi Ventana, staan wonderschone tango’s, bularia’s en rumba’s, dus dit is ook geen traditioneel flamenco album. Je waant je bij het beluisteren niet ergens in Spanje maar vaker in de Caraiben. Valgame Asere, El Mar De Mi Ventana (opgedragen aan Morente), Mi Compadre Antonio (opgedragen aan Chick Corea), Caribena, Dulce Canastera en Cabo De Gata, zijn echter prima om naar te luisteren. Op een aantal nummers wordt Josele bijgestaan door Paco de Lucia, Tomatito, Tomatito hijo, en door de drie zonen van Enrique Morente. Heerlijk om naar te luisteren op een zonnige zondagochtend. Uitgebracht door Warner.
