Na het verschenen album A Hero’s Death in 2020, is er dit jaar Skinty Fia (in het Nederlands vertaald vervloeking van het hert) van de Fontaines uitgekomen. Het derde alweer als men het debuutalbum Dogrel uit 2019 meerekent. Afkomstig uit Dublin, maar nu woonachtig in Londen, hoor je duidelijk een softer geluid, alsof de verhuizing naar het muziekmekka van Groot-Brittannie wel zeker een bepaalde invloed op ze heeft gehad. Minder post punk, meer alternative rock. Minder dramatische en urgente sturm und drang, en meer melodische iets rustiger nummers. Helaas is deze niet zo goed als A Hero’s Death. Maar het is beslist geen tegenvallend album. Onweerstaanbaar, echter, zoals ik A Hero’s Death nog steeds vind, is deze dat jammer genoeg niet. Er staan helaas een paar tegenvallende nummers op, niet dat die het luisteren niet waard zijn, maar waavan je de indruk hebt dat ze zich daarmee niet echt hebben weten te vernieuwen. Hoogtepunten zijn wel het wiegeliedje The Couple Across The Way, en de toch wat snellere nummers Jackie Down The Line en Nabokov. In ieder geval lijkt Fontaines D.C. nog steeds een band te zijn om in de gaten te blijven houden. Geproduceerd door Dan Carey (AT 1760 – Hot Chip), die ook de twee andere albums van Fontaines D.C. onder handen nam. Uitgebracht door Partisan Records/Knitting Factory Records.
