Op 28 januari verscheen het tiende album van Steve Vai: Inviolate (free or safe from injury or violation), als opvolger van het in 2016 uitgebrachte album Modern Primitive. En het is weer een mooie van deze gitaarmeastro. Negen nummers om je weer aan te verlekkeren. Inviolate is een mengeling van jazz, rock en fusion, en Vai heeft er weer een kunst op zich van gemaakt. Samen overigens met Jeremy Colson, Terry Bozzio en Vinnie Colaiuta op drums, Bryan Beller, Billy Sheehan, Philip Bynoe en Henrik Linder op bas, Dave Weiner op gitaar, David Rosenthal op keyboards en Bob Carpenter op orgel. De man heeft een typisch eigen geluid dat je meteen herkent en waar ik graag naar luister. Is absoluut een van mijn favoriete gitaristen, net als bijvoorbeeld Joe Satriani, Brian May en Frank Zappa. Het openingsnummer Teeth Of The Hydra wordt gespeelt op een voor hem speciaal ontworpen gitaar (The Hydra) met maar liefst drie halzen. Speelt een nummer Knappsack (genoodzaakt door een operatie) zelfs op zijn linker hand. Zijn muzikale en creatieve instincten hebben hem tot een van de meest interessante gitaristen gemaakt. Alle nummers zijn weer fenomenaal, of het nu om Greenish Blues gaat (doet denken aan For The Love Of God), Zeus In Chains, Little Pretty, Avalancha of aan Sandman Cloud Mist. Vai blijkt nog steeds van nieuwe uitdagingen te houden. Wat gebleven is is zijn liefde voor het bespelen van zijn instrument. De man is nog steeds vernieuwend. Uitgebracht door Favored Nations Entertainment.
