Van de drie singles die van dit album afkomstig zijn is Daughters denk ik de meest bekende. Er zijn heel wat mensen die deze tearjerker verschrikkelijk vinden. Zelf heb ik soms ook het idee dat ik dit nummer haat, want verschrikkelijk sentimenteel, maar als je er goed naar luisterd moet je misschien wel erkennen dat het gewoon een heel goed popliedje is. En wellicht is het ook wel het beste liedje wat er op dit album staat. Als je er een paar keer naar luisterd ben je verkocht. Een paar andere nummer kunnen ook de tand des tijds echter ook wel doorstaan. Something’s Missing met ook een mooi Hammond orgeltje, New Deep, Home Life en Only Heart zijn allemaal OK. Misschien dat het niet echt een spannend album is, maar het luchtige en heldere gitaarwerk van Mayer zelf door het hele album heen, vind ik best prettig om naar te luisteren. Wheel is daarvan een mooi voorbeeld. Er werkten een aantal bekende sessiemuzikanten mee op dit album: drummer Steve Jordan (AT 1760 – Donald Fagen, Don Henley, The Blues Brothers, The Fabulous Thunderbirds, Mark Knopfler), drummer Matt Chamberlain (AT 1760 – The Wallflowers, Ron Sexsmith, Stevie Nicks, Pistol Annies, Fiona Apple) gitarist Greg Leisz (AT 1760 – Smashing Pumpkins, Bill Frisell, Ramblin’ Jack Elliott, Robert Plant & Alison Krauss, Bonnie ‘Prince’ Billy, Ron Sexsmith, James Iha, Haim) drummer Questlove (AT 1760 – The Roots), trompetist Roy Hargrove (AT 1760 – D’Angelo and the Vanguard) en trompetist Jerry Hey (AT 1760 – The Jacksons). Gedeeltelijk opgenomen in Oceanway Recording (AT 1760 – Red Hot Chili Peppers, John Hiatt, Beck, Blake Mills, Chris Stills), geproduceerd door Jack Joseph Puig en gemasterd door Bob Ludwig (AT 1760 – o.a. The Band, Paul McCartney, Renaissance, Pearl Jam en Loreena McKennitt).
