Mew is een alternatieve rockband uit Hellerup, een voorstad van Kopenhagen, Denemarken, opgericht in 1995. Oorspronkelijk bestaande uit Jonas Bjerre (zang), Bo Madsen (gitaar) Johan Wohlert (bas) en Silas Utke Graae Jorgensen (drums). Johan Wohlert verliet de band in 2006 voor de geboorte van zijn eerste kind, maar keerde weer terug in 2013. En gitarist Bo Madsen verliet de band in 2015. Het debuutalbum A Triumph for Man kwam al uit in 1997. No More Stories…, het vijfde album, klinkt soms echt spannend en vernieuwend, en er staan een paar interessante nummers op die me wel bevallen. Introducing Palace Players heeft een mooi funky gitaar gedeelte. En in een aantal nummers maakt men effectief gebruik van een kinderkoor. Dat geeft het iets ontwapenends en net dat beetje extra dat dit een plezierig album is om naar te luisteren. Nico Muhly, bekend van zijn samenwerking met Sufjan Stevens op het album Planetarium in mijn 1760 lijst, speelt op Tricks Of The Trade, strings, piano en fluit. En Steve Coleman speelt alt saxofoon op het nummer Sometimes Life Isn’t Easy (een gedeelte van dit nummer doet een beetje aan For America van Red Box denken). Coleman is ook op het Roots album Do You Want More?!!!??! in mijn 1760 lijst te horen. Geproduceerd door de Amerikaan Rick Costey, die als engineer, programmer en als co producer ook heeft gewerkt aan andere albums in mijn 1760 lijst (Fiona Apple, Muse, The Mars Volta, Doves, Brand New, The Shins, HAIM). Opgenomen in Electric Lady (AT 1760 – Patti Smith Group, Steve Earle) in New York City en in een studio in Kopenhagen.
