Charly García is een Argentijnse singer-songschrijver, multi-instrumentalist, componist en producer, die wordt beschouwd als een van de belangrijkste rockmuzikanten in de Argentijnse en Latijns-Amerikaanse muziekwereld. Hij wordt alom geprezen om zijn opnametechniek, zowel bij meerdere groepen als solist, en om de complexiteit van zijn muziekcomposities, die genres als folkrock, progressieve rock, symfonische rock, jazz, new wave, poprock, funkrock en synthpop bestrijken. In zijn tienerjaren richtte Garcia begin jaren zeventig samen met zijn klasgenoot Nito Mestre Sui Generis op. De band ging in 1975 uit elkaar. Hij werd vervolgens onderdeel van de supergroep PorSuiGieco en richtte nog een andere supergroep op, La Maquina de Hacer Pajaros, waarmee hij belangrijke progressieve rock albums uitbracht. Nadat hij beide projecten had verlaten, richtte hij wederom een supergroep op: Seru Giran. Deze groep ging in 1982 uit elkaar. Daarna begon Garcia aan een productieve solocarriere met iets van zestien albums op zijn naam. Zijn teksten staan bekend als grensoverschrijdend en kritisch ten opzichte van de moderne Argentijnse samenleving, vooral tijdens het tijdperk van de militaire dictatuur. Influencia is zijn tiende soloalbum. Het werd uitgebracht in 2002 en markeert wederom een wedergeboorte van zijn carriere. En grote rol op dit album speelt gitarist Tony Sheridan (die ooit met The Beatles samen in een appartement woonde en de Young broers van AC/DC thuis ontmoette nog voor hun bekendheid via zijn vriend en bandlid Alex Young). Het album heeft drie nieuwe versies van nummers die eerder al waren uitgebracht: Encuentro Con El Diablo van Seru Giran, Demasiado Ego (uitgebracht als One To One, van Jan Hammer, op het vorige album El Aguante) en Happy And Real, van het album Tango 4 (1991). Ook is op het album I’m Not In Love te horen dat veel weg heeft van She’s Not There (o.a. bekend van The Zombies en Santana en twee versies, een Spaanse en een Engelse, van Todd RundgrensInfluenza.
