Muzikaal gezien was The Kentucky Colonels (The Honorable Order of Kentucky Colonels is een liefdadigheidsorganisatie die zich bezighoudt met collectieve filantropie voor Kentuckianen) een bluegrass band die populair was tijdens de heropleving van de Amerikaanse folkscene in de vroege jaren zestig. Opgericht in Burbank, Californie in 1954, bracht de groep twee albums uit, The New Sound of Bluegrass America (1963) en Appalachian Swing! (1964). De band bestond o.a. uit de invloedrijke bluegrass gitarist Clarence White, die later lid zou worden van The Byrds. The Kentucky Colonels ging eind 1965 uit elkaar, met twee kortstondige reunies in 1966 en 1973. De line-up uit 1966 van de band gaf sporadisch concertoptredens en nam ook een reeks demo’s op die uiteindelijk in 1979 werden uitgebracht op het archiefalbum Kentucky Colonels 1966. Dit album, met maar eenentwintig minuten aan speeltijd, bevat sublieme bluegrass. Met Bob Worford op banjo, Clarence White en Dennis Morris op gitaar, Eric White op bas, Bobby Crane op viool en Roland White op mandoline, welke laatste samen met twee van de White broers de zangpartijen voor hun rekening nemen: I Am A Pilgrim en Lonely Heart Blues. Er staan in feite maar twee KC nummers op die voor dit album verscheen tot hun reguliere repertoir behoorden. De andere nummers zijn traditionals en covers, zoals Earls Breakdown van Earl Scruggs, One Tear van Judy Osborn en The Fugitive van L&C Anderson. Het album is o.a geengineerd door drummer Russ Kunkel (AT 1760 – Joni Mitchell, Jackson Browne, Neil Young & Crazy Horse, Warren Zevon, Gene Clark, Carole King, James Taylor, Crosby & Nash).
