Coney Island Baby van Lou Reed
Coney Island Baby uit 1975 is het zesde album van Lou Reed. Het is een van zijn meest persoonlijke platen uit zijn vroege periode. De muziek op deze LP is tijdloze rock & roll: het is in al zijn eenvoud rauw, recht voor zijn raap en meeslepend. Veel van de nummers op het album zijn geinspireerd door en opgedragen aan Reed’s toenmalige vriendin en muze, Rachel Humphreys. Het album is in feite een liefdesbrief aan haar maar ook aan het nostalgische Coney Island van zijn jeugd, waar hij naar school ging voordat hij verhuisde naar Long Island. Reed was een van de personen die hevig reclame maakte voor zijn stad. Hij verheerlijkte de decadentie en de onderkant ervan en liet het de coolste plek op aarde lijken. Denk bijvoorbeeld aan Walk On The Wild Side, maar ook aan zijn album New York uit 1989. Ook een heel persoonlijke nummer op deze LP over zijn jeugd (‘You know, man, when I was a young man in high school You believe it or not, I wanted to play football for the coach”) is het afsluitende, gelijknamige nummer Coney Island Baby, dit is in al zijn eenvoud, hartverscheurend mooi. Het is Reed op zijn best. Het album bevat ook het nummer She’s My Best Friend, waarvan een versie oorspronkelijk werd opgenomen door The Velvet Underground in 1969 en uiteindelijk werd uitgebracht op het compilatie album VU uit 1985. De foto van de albumhoes is trouwens van Mick Rock die veel iconische albumhoezen op zijn naam heeft staan, zoals Sheer Heart Attack van Queen, The Madcap Laughs van Syd Barrett, Pin Ups van David Bowie en End Of The Century van The Ramones. Het album is uitgebracht door RCA.
