Black Orpheus (Orfeu Negro) is een romantische tragedie uit 1959 geregisseerd door de Franse filmmaker Marcel Camus. Het is gebaseerd op het toneelstuk Orfeu Fa Conceicao van Vinicius de Moraes, dat de Griekse legende van Orpheus en Eurydice laat afspelen in een favela in Rio de Janeiro tijdens carnaval. De film staat echter vooral bekend om de soundtrack op naam van de twee Braziliaanse componisten: Antonio Carlos Jobim, wiens lied A felicidade de film opent, en Luiz Bonfa, wiens Manhã De Carnaval en Samba De Orfeu bossa nova klassiekers zijn geworden. Black Orpheus is een sfeerrijk album waarop vooral Bonfa’s prachtige gitaarspel onderandere te horen is op Manha De Carnival samen met de zang van Agostinho dos Santos en Elizeth Cardoso. Een groot gedeelte van deze soundtrack bestaat verder uit geluiden uit de film, uit stemmen van de acteurs en geluiden van carnaval, waardoor je een goede indruk krijgt van de film, alsof je het zelf allemaal beleefd. Het grootste compliment daarom in dit geval is dat je de film niet hoefd te zien om er een indruk van te krijgen. De film zou een paar jaar laten Vince Guaraldi inspireren om zijn Jazz Impressions of Black Orpheus in 1962 uit te brengen. En ook andere jazz artiesten hebben nummers op hun albums staan van deze CD, zoals Gerry Mulligan, Wayne Shorter, Jim Hall en Paul Desmond. Arcade Fire’s vierde studioalbum, Reflektor (2013), bevat ook thema’s die met de film verbonden en geinspireerd zijn.
