Heb ooit zijn debuutalbum gekocht. In 2012 was dat. En die vond ik best goed. Vorig jaar verscheen zijn vierde album. Toen ik hem ergens op TV zag met deze nieuwe muziek dacht ik die moet ik maar kopen. Deze man, geboren in Londen en wiens ouders ooit gevlucht waren uit Oeganda voor Idi Amin, doet met zijn zachte bariton stem aan Marvin Gaye, Bill Withers en aan Richie Havens denken, aan soul van de jaren zestig en zeventig. Weemoedig wordt je daarvan. Maar niet alleen zijn stem is warm en zacht. Het hele album is warm en zacht. Deze ingetogen nummers, allemaal ballads over eenzaamheid, hartezeer, neerslachtigheid en kameraadschap, geven een bepaalde rust en kalmte. Het heeft een gemoedelijke sfeer die als een zomerbriesje op je af komt, en die je meeneemt op deze reis van introspectie. Alsof hij op de rem stapt en het leven te willen vertragen, met een soort van smooth psychedelica en retro soul, met lekkere basloopjes en betoverend gitaarspel bovendien, pico bello en krashelder opgenomen. Soms staat de wereld op zijn kop, maar gelukkig hebben we Kiwanuka die met zijn Small Changes alles weer recht zet. Als dit album zijn thuis is dan voel je je er meteen op je gemak. Ja, deze nieuwe van Kiwanuka is een mooie zomerplaat om fijn bij weg te dromen. Geproduceerd door Danger Mouse. Uitgebracht door Polydor.
