Real To Real Cacophony van Simple Minds
Van Simple Minds (Jim Kerr, Charlie Burchill, Derek Forbes, Brian McGee en Michael MacNeil), verscheen een paar jaar voor de grote doorbraak van New Gold Dream, in 1979 Real To Real Cacophony, het tweede album. Ze waren de nieuwe Britse hemelbestormers, een zeer veelbelovende band. Het verscheen in het zelfde jaar als hun debuut Life In A Day. Hoewel ik persoonlijk New Gold Dream het beste album van de Schotten vind, is eigenlijk alles van voor dat album de meest interessante periode van de band (Life In A Day, Real To Real Cacophony, Empires And Dance en Sons And Fascination/Sister Feelings Call). Je had toen voornamelijk het idee dat ze nog niet waren ontdekt door het grote publiek (onzin natuurlijk). Maar commercieel waren ze toen in iedergeval nog niet. Ik was toen echt een fan van deze band. Er gaat iets mystieks, iets dreigends en iets ongrijpbaars uit van al deze nummers. Je krijgt er een soort van onbestemd claustrofobisch gevoel van. Het album is in vijf weken opgenomen. De ritmische structuren van de nummers, met een grote nadruk op de bas, die soms aan Kraftwerk doen denken, zijn rauw, experimenteel, episch en heroisch, alsof je Keltische Druiden door de bossen ziet wandelen. Geen valse bombast, geen vals sentiment, maar post pumk in al zijn glorie. Beste nummers op deze LP zijn Factory, Premonition, Changeling, Film Theme en Calling Your Name. Uitgebracht door Virgin en opgenomen in de Rockfield Studio’s in Wales.
