Er is in het verleden veel geschreven over Syd Barrett. Dan gaat het voornamelijk over zijn geestelijke toestand, over zijn verval en zijn verwijdering van de andere leden van Pink Floyd. Dat hij onherkenbaar met kort haar en afgeschoren wenkbrauwen (zie Bob Geldof in de film The Wall) in de studio verscheen bij Pink Floyds opnamesessies voor Wish You Were Here, precies op het moment dat ze bezig waren met Shine On You Crazy Diamond, wat in feite over hem gaat (“come on, you stranger, you legend, you martyr, and shine“), net als het titelnummer op dit album. Het valt niet te ontkennen dat hij in de begindagen van Pink Floyd de belangrijkste man was om wie alles draaide. Niet Gilmour, die hij al op school had leren kennen en een goede vriend van hem was, en niet Waters waren de belangrijkste leden, maar Syd Barrett. In zijn eentje was hij verantwoordelijk voor veel nummers op de eerste twee albums The Piper At The Gates Of Dawn en A Saucerful Of Secrets. Lucifer Sam, See Emily Play, Flaming, The Gnome,Bike en Jugband Blues waren allemaal van zijn hand, en samen met de anderen had hij Astronomy Domine. Mathilda Mother en Interstelllar Overdrive geschreven. In april 1968 maakte Pink Floyd bekend dat hij geen deel meer uitmaakte van de band. Hij was toen verslaafd aan LSD en begon vreemd gedrag te vertonen. Op More was hij dan ook niet meer te horen. Na zijn Pink Floyd periode heeft hij twee studioalbums uitgebracht. The Madcap Laughs verscheen in 1970, gedeeltelijk geproduceerd door Waters en Gilmour. David Gilmour speelt bas, gitaar en drums op het album. Ook is Robert Wyatt te horen op drums op No Good Trying en Love You. Een paar nummers op deze CD hadden best op de eerste albums van Floyd kunnen staan. Dan hebben we het over Golden Hair, Terrapin, No Good Trying en She Took a Long Cold Look At Me. De rest van het album klinkt echter nogal warrig en onsamenhangend. Toch is dit een uniek album die iedere Pink Floyd liefhebber toch wel in huis zou moeten hebben.
