Superorganism, een achtkoppige band, bestaande uit muzikanten uit Engeland, Japan, Zuid-Korea, Australie en Nieuw Zeeland werd pas officieel opgericht tijdens de opnames van dit album. Sommige leden hadden elkaar nog nooit eerder ontmoet. De kern van de band (een paar zijn er inmiddels ook alweer weg) bestond uit muzikanten van The Eversons (Christopher Young, Mark Turner, Tim Shann en Blair Everson), die na een paar albums hadden besloten Nieuw-Zeeland te verlaten en zich in een rijtjes huis in Londen te vestigen. Dat was in 2015. Hun muziek werd op YouTube ontdekt door de Japanse middelbare scholier Orono Noguchi, die op dat moment in Maine in de VS studeerde. Ze kwam online in contact met de band en begon met ze te gaan samenwerken. De groep stuurde een bericht naar Noguchi met de vraag of ze teksten en zang wilde toevoegen aan een demo waar ze begin 2017 aan hadden gewerkt. De demo werd Superorganism’s eerste single Something For Your M.I.N.D., dat in een tijdsbestek van een paar dagen in Spotify’s New Music Friday afspeellijst terecht kwam. Het verzamelde miljoenen streams. Op het album zijn zwaar aangezette synthesizers te horen, in vaak dromerige popsongs. Sommigen wil je meteen terug luisteren zoals Nobody Cares, Reflections On The Screen en Nai’s March, en een aantal zijn met al die elektronische bliepjes, gesproken tekst, buiten opnames van alledaagse geluiden, samples en veel gehijg van de jonge zangeres bepaald ook niet oninteressant. Lol van dit alles moeten ze van dit project zeker wel gehad hebben. Uitgebracht door Domino (AT 1760 – o.a. Arctic Monkeys, Franz Ferdinand, Julia Holter en Panda Bear).
