Na zes studioalbums, twee EP’s en een live album, kwam er in 2024 plotseling weer een nieuwe Daryll-Ann uit. Van Jelle en Coen Paulusma, Anne Soldaat, Jeroen Kleijn en van Jeroen Vos. Twintig jaar na het laatste album Don’t Stop. En twintig jaar nadat de band besloten had om er toch maar wel mee te stoppen (hoe is het mogelijk). Na in 2022 een reunie concert gegeven te hebben beviel dat klaarblijkelijk zo goed dat ze de studio weer indoken. Met als resultaat de constatering dat Daryll-Ann vroeger niet voor niets een van de meest toonaangevende bands van Nederland was. We hebben het dan over de periode tussen 1992 en 2004. En schaamtevol moet ik bekennen dat ik nog nooit eerder een CD van deze hand had gekocht. Want met dit album zijn ze dat meteen weer opnieuw. En daar mogen ze trots op zijn. Want ze lijken zeer geinspireerd te zijn geweest. Chemie tussen muzikanten ontstaat soms vanuit het niets, en soms is dat niet te verklaren, maar de veertien nummers op deze CD lijken echt in een soort van opborrelende creativiteit snel geschreven te zijn. Zeven liedjes gezongen door Jelle Paulusma en zeven door Anne Soldaat. En alles zo goed bevallend dat de heren zelfs weer zijn gaan optreden. Een van de leukste nummers zijn The Incrowd, Our Song (beidde een beetje Neil Young achtig), Cosmic Pudding, Spring, Through To You en Time Out. Het laatste nummer, I Found A Friend, laat horen hoe mooi muziek kan zijn. Werkelijk prachtig. Uitgebracht door Excelsior (Meindert Talma (2021), Hallo Venray (2022), MICH (2022), traumahelikopter (2023), Pale Puma (2023), Johan (2024).
