Ooit begonnen op een afdeling voor het dupliceren van banden bij EMI, waar hij de mastertape van Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band had gehoord, kreeg hij in 1967 op zijn achttiende een baan als assistent ingenieur bij Abbey Road Studios. Als engineer en als producer raakte hij later betrokken bij albums van The Beatles, bij Abbey Road en Let It Be, bij Atom Heart Mother en Dark Side Of The Moon van Pink Floyd, twee albums van Wings, het debuutalbum van Ambrosia, Al Stewarts’ Year Of The Cat en bij vijf albums van The Hollies. Zondermeer heeft Parsons een duidelijke stempel gedrukt op het muzikale landschap in Groot-Brittannie Uiteraard is hij het meest bekend van de Alan Parsons Project waarmee hij talloze pop albums heeft gemaakt zoals I Robot, Gaudi, Pyramid, Eve, Turn Of A Frienly Card en Tales of Mystery And Imagination Edgar Allen Poe. Nadat hij in 1975 geweigerd had om aan de opvolger van Dark Side Of The Moon mee te werken (Wish You Were Here) startte hij zijn eigen project, The Alan Parsons Project, samen met producer, songschrijver en gelegenheidszanger Eric Woolfson, die hij had ontmoet in de Abbey Road studio’s. Het project bestond uit een wisselende groep vocalisten en studiomuzikanten. The Alan Parsons Project heeft tijdens zijn hoogtijdagen nooit live opgetreden, hoewel het wel verschillende muziekvideo’s heeft uitbracht. Het enige live optreden tijdens zijn oorspronkelijke bestaan was in 1990, in welk jaar het project eindigde nadat Parsons en Woolfson uit elkaar waren gegaan. Het beoogde elfde album van het project (Freudiana) zou daarom als een soloalbum van Woolfson worden uitgebracht, hoewel hij daaraan wel had meegewerkt. Parsons bleef daarna werk uitbrengen onder zijn eigen naam. Hij toerde regelmatig door vele delen van de wereld. In 1998 werd Parsons vice-president van de EMI Studios Group, waaronder ook de Abbey Road Studios viel. Hij verliet al snel deze aanstelling en besloot terug te keren naar meer creatievere inspanningen, maar bleef wel als creatief adviseur en associate producer op de achtergrond aanwezig. Sinds 1999 toert hij als muzikant van het Alan Parsons Live Project (met toestemming van Woolfson). Op 19 juli 2018 openden Parsons en technicus Noah Bruskin een nieuwe opnamestudio, ParSonics. ParSonics werd gebruikt voor de opname van zijn eigen album The Secret, dat in 2019 verscheen. In 2022 bracht hij nog een ander album uit genaamd From The New World. In 2021 werd hij benoemd tot Officier in de Orde van het Britse Rijk (OBE) in The Queens Birthday Honours van dat jaar voor diensten aan muziek en muziekproductie.
Onderstaande albums in mijn 1760 lijst zijn door Parsons geproduceerd:
- (954) The Alan Parsons Project – Pyramid
- (814) Steven Wilson – The Raven That Refused To Sing (And Other Stories)
- (890) Al Stewart – Year Of The Cat
- (1607) Freudiana – Freudiana
