Gentlemen Take Polariods van Japan
Gentlemen Take Polaroids verscheen in 1980, voor Tin Drum (1981) en na Quiet Life (1979). Het was het vierde album van David Sylvian en zijn andere bandleden Mick Karn, Steve Jansen en Richard Barbieri. En het was de laatste LP waarop gitarist Rob Dean (nee geen familie van Roger Dean zo ver ik weet) te horen was. Ik was vroeger een groot fan van Japan. Deze LP heb ik als CD in mijn Album Top 1760 staan en heb ik in mijn jeugd best wel grijs gedraaid (net als Tin Drum overigens die ik net iets minder vind). De stem van Sylvian en de fretloze bas van Mick Karn intrigeerde me toen enorm, en vond het toen echt een unieke band, hoewel Sylvian toendertijd door sommigen als een soort van copycat van Brian Ferry gezien werd. Maar zelf heb ik daar nooit zo tegen aan gekeken (Duran Duran vond ik eigenlijk meer copycats van Japan), hoewel Burning Bridges wel erg lijkt op Warszawa van Bowie. Er staan op deze LP een aantal van mijn grote Japan favorieten als Nightporter, My New Career, Swing, Methods Of Dance en Taking Islands In Africa (met Ryuichi Sakamoto). Dat zijn vijf van de acht nummers. Het nummer Ain’t That Peculair is een cover, geschreven door Smokey Robinson en was ooit een single van Marvin Gaye.
