
Na lovende kritieken te hebben gekregen voor de albums The Lonesome, Crowded West (1997) en The Moon & Antarctica (2000) vond Modest Mouse mainstream succes met dit derde album uit 2004. Opgericht door zanger/gitarist Isaac Brock, drummer Jeremiah Green (overleden in 2022) en bassist Eric Judy. En nee, Good News For People Who Love Bad News is geen album voor mensen die van slecht nieuws houden, maar voor mensen die houden van goed nieuws. Want ja, dit album snijdt door je ziel, wat mede komt door de mooie zang van Isaac Brock: zijn stem is zodanig opgenomen dat zijn zieleroerselen zeker blijven beklijven; soms melodisch en heel vaak ontwapenend. Een beetje vaudeville achtig. Het is een stekelig album met scherpe punten, die soms exentriek zijn. Ook door het koperwerk van de Dirty Dozen Brass Band en de Rising Star Fife and Drum Band dat dit album een diepere laag geeft waar veel aan te ontdekken valt (met Tom Waits en Talking Heads invloeden). En zeker aan de twee catchy gitaar nummers Float On en Bury With It, maar ook aan Bukowski (vroeger een van mijn favoriete schrijvers), Devil’s Workday, The View, Satin In A Coffin en aan Blame It On The Tetons. Ze zijn onderdeel van een avontuurlijk album met verfrissende ideeen die uitnodigend klinken voor het muzikale oor. Nee deze muis is niet bescheiden, deze muis brult. Uitgebracht door Epic (AT 1760 – o.a. Jeff Beck, Ted Nugent, Pearl Jam, Link Wray, Manic Street Preachers en Boston).