Kings of Leon blijkt een echte familieband te zijn met drie broers en een neef met dezelfde achternaam (Caleb, Nathan, Jared en Mathew Followill). Het is een van de interessantste bands van de jaren tien, vooral in de periode dat dit vierde album verscheen (dit jaar blijkt er in mei een nieuw album uitgekomen te zijn). Op festivals als Glastonbury, Rock Werchter, Reading & Leeds en op T In The Park waren ze met hun wijdse stadionrock grote helden. Met de muziek op Only By The Night (dit is het enige album dat ik van deze band heb) is bepaald niets mis. Zanger Caleb Followil met een fijne zuiderlijke twang in zijn stem bevalt me wel, waarmee hij veel overtuiging in zijn emoties legt. Hij is op z’n minst geloofwaardig. De nummers, met de bas vaak naar voren gemixed en met lekker galmend gitaarwerk, zijn haast hallucinerend, met veel momenten die weelderig zijn en op de een of andere manier kalmerend. De openingstrack Closer is misschien een beetje wennen aan die stem van de zanger (nee hij is geen uitzondering – aan veel zangers moet je wennen) maar de rest van de CD blijkt echt een soort van orkaankracht te zijn met heel wat nummers die blijven hangen zoals 17, Crawl, Manhattan en I Want You. Van de singles die van dit album afkomstig zijn: Sex On Fire, Use Somebody, Revelry, Notion, Crawl en Frontier City, heeft vooral Notion hoog in de Nederlandse Top 40 gestaan. Geproduceerd door Angelo Petraglia en Jacquire King (AT 1760 – Of Monsters and Men, Robert Ellis). Opgenomen in Blackbird (AT 1760 – The Raconteurs, Alison Krauss & Union Station, Robert Ellis, Buddy Guy, Pistol Annies) in Nashville. En uitgebracht door RCA (AT 1760 – o.a. Odetta, Bintangs, Waylon Jennings, Dave Matthews Band en Eddy Arnold).
