Rage For Order was het tweede album van deze metalband uit de staat Washington, en zorgde voor een keerpunt in de muziek van de band. Het was het eerste Queensryche album met het eigen logo op de cover. In de jaren tachtig beschouwd als een van de grote drie van de progressive metal, samen met Dream Theater en Fates Warning, is dit een redelijk album (samen met het jaar later verschenen Operation: Mindcrime, dat ik niet heb maar wel ken). Het is een afwisselend album met vlagen van power metal, industrial metal, veel progressieve structuren, dromerige keyboards, scheurende gitaren van de twee gitaristen Chris DeGarmo en Michael Wilton, en vooral de meeslepende en krachige hoge en lage stem van Geoff Tate (in 2012 door de andere bandleden wegens zakelijke redenen onslagen). Een paar nummers klinken een beetje als Saga zoals Gonna Get Close To You (een cover van Canadese zangeres Lisa Dal Bello). En ook staan er een paar ballads op, I Will Remember en London, die nogal melodramatisch zijn maar nog net door de beugel kunnen. Het album is verassend afwisselend, maakt indruk en klinkt fris. Beste nummers zijn wat mij betreft Screaming In Digital en Neue Regel. Geproduceerd door Neil Kernon (als producer onderandere ook bekend van andere albums van Brand X, Yes, Kayak (Merlin) Peter Gabriel (Plays Live) en Jon Anderson).
