Sui Generis, opgericht door zanger, gitarist en toetsenist Charly García en zanger/instrumentalist Nito Mestre, die elkaar ontmoetten toen ze nog op de middelbare school zaten, was in Argentinie in de jaren zeventig een populaire en invloedrijke rockband. De nummers op de drie officieel uitgebrachte studioalbums, Vida (1972), Confesiones De Invierno (1973) en Pequenas Anecdotas Sobre Las Instituciones (1975) zijn klassiekers en werden hymnen voor opeenvolgende generaties Argentijnen. Ze maken inmiddels deel uit van het nationale culturele landschap in Argentinie. Charly Garcia was schrijver van de meeste nummers en arrangementen op deze albums, die varieren van eenvoudige folk op gitaar, piano en fluit, naar de meer ontwikkelde symfonische/progrock op hun laatste album. Confesiones De Infierno geeft een mooi tijdsbeeld van de jaren zeventig in Argentinie, voordat de millitairen in 1976 de macht overnamen. Het laat de wanhoop horen, de sociale onzekerheid en de politieke onrust toen al in het land. Het is een tijdloos album. In Argentinie is Rasguna Las Piedras is een belangrijk nummer. Argentijnse jongeren in de jaren zeventig vonden er hun identiteit mee. Andere interessante nummers zijn Bienvenidos Al Tren dat een beetje een Dylan mondharmonica laat horen, Un Hada, Un Cisne, met een King Crimson achtige dwarsfluit en Aprendizaje, dat vrij ingetogen is. Sui Generis werd op 5 september 1975 ontbonden. Pas vanaf 1982 ging Charly Garcia soloalbums uitbrengen. In 1977 vluchtte Garcia naar Brazilie.
