De keuze van een album van een bepaalde Band of Artiest

(113) Simon & Garfunkel – Parsley, Sage, Rosemary And Thyme

Een van de beste duo’s die er bestaan hebben. Simon & Garfunkel hebben prachtige nummers gemaakt. Te veel om op te noemen eigenlijk. Maar om er enkelen op te noemen die bekend zijn natuurlijk: Scarborough Fair/CanticleThe Sound Of SilenceApril Come She WillI Am A RockOld FriendsBookends ThemeMrs. RobinsonA Hazy Shade Of WinterBridge Over Troubled WaterEl Condor Pasa (If I Could)CeciliaThe Boxer en Song For The Asking. Al deze nummers staan maar op vijf studioalbums, die zijn uitgebracht van 1964 tot en met 1970. Ongelooflijk eigenlijk. Als ik naar al die nummers luister heb ik altijd een soort van heimwee naar die onschuldige, veilige en geborgen jaren zestig in mijn jeugd. Ik herinner me nog steeds dat die veel op de radio werden gedraaid in die tijd. Als ik het als een smaak zou moet omschrijven is het vooral zoet. Er zijn haast geen betere stemmen die bij elkaar passen dan die van Paul Simon en Art Garfunkel (maar laten we QueenBeach Boys en CSN&Y ook niet te vergeten). Nadat ik jaren alleen het verzamelalbum The Definitive Simon and Garfunkel in mijn verzameling had en dat livealbum In Concert In Central Park, heb ik daarna ook al weer jaren geleden een verzamelbox gekocht. En in dat boxje zitten ze dus allemaal: Wednesday Morning 3 A.M., Sounds Of Silence, Parsley Sage Rosemary And Thyme, Bookends en Bridge Over Troubled Water. En het zijn allemaal uitstekende albums. Op Wednesday Morning 3 AM, een echt folk album, staat o.a. een vroege akoestische versie van The Sound Of Silence, dat toendertijd nog niet veel aandacht trok, en een mooie versie van Peggy-O, ook wel bekend van Dylan, maar dan veel langzamer. Op Sounds Of Silence staat de elektrische versie van The Sound Of Silence, het wonderschone Kathy’s Song, en ook April Come She WillI Am A Rock en Anji, een cover van Davey Graham. Op Bookends staat America (dat ik ook van een versie van Yes ken), Overs, Old FriendsBookends Theme (Reprise) en A Hazy Shade Of Winter (ook bekend van de cover van The Bangles). En Bridge Over Troubled Water, uit 1970, en hun laatste album, bevat veel klassiekers, zoals CeciliaEl Condor Pasa (If I Could) en The Boxer, en is mijn tweede favoriete album. Maar mijn favoriete album is dus Parsley and Sage, alleen al om een van de meest originele kerstnummers die ik ken, genaamd 7 O’Clock News/Silent Night. Maar natuurlijk ook om Homeward BoundScarborough FairThe 59th Street Bridge Song (Feelin’ Groovy)The Dangling Conversation en ook om het prachtige For Emily Whenever I May Find Her. Dat live album dat ik heb is overigens een album met ook veel nummers van Simon’s solo werk. Naar dat concert in 1981 waren vijfhonderdduizend mensen afgekomen. Het verscheen in 1982.

This entry was posted in CD Verzameling. Bookmark the permalink.