Na The Dark Side Of The Moon (1973) en Wish You Were Here (1975) kwam Pink Floyd dus hiermee op de proppen. Animals (1977) is niet mijn favoriete Floyd album. Ik denk dat deze ergens op de zevende of achtste plek staat, onder de bovengenoemde twee, maar ook in ieder geval onder The Piper At The Gates Of Dawn, A Saucerful Of Secrets, Meddle en The Wall. Maar ja, in feite vind ik alles van Floyd goed. Dus ook deze. Ik ben er mee opgegroeid. Een album over varkens, honden en schapen. Het wereldbeeld van Roger Waters op Animals (geinspireerd door George Orwell’s Animal Farm) is behoorlijk zwartgallig, bitter en cynisch, en gaat over het sociale en politieke klimaat in Engeland in de jaren zeventig. Maar twee nummers zijn in feite ook liefdesliedjes van Waters. Animals is een album met weinig melodie: de sfeer en de achtergrond bepaald alles. Waters stem snijdt door je ziel, en het gitaarspel, en ook de zang, van Gilmour op vooral Dogs (het enige nummer dat Gilmour samen met Waters heeft geschreven), is subliem. Pigs On The Wing 1, Dogs, Pigs (Three Different Ones) (dat wel erg lijkt op Have A Cigar op WYWH), Sheep (met alleen in de tekst een verwijzing naar Psalm 23) en Pigs On The Wing 2, behoor je achter elkaar te beluisteren. En geluidstechnisch is deze LP het neusje van de zalm. Animals is opgenomen in Pink Floyds eigen voormalige studio Britannia Row in Londen. Albumhoes is van Storm Thorgerson. Beste nummer is wat mij betreft toch Sheep. In Nederland uitgebracht door EMI/Bovema.
