Twistin’ In The Wind was het twaalfde album van Joe Ely. Een uitstekende muzikant van eerlijke en oprechte liedjes. Zo ook op dit album. Een verzameling van twaalf nummers die mooi en ontroerend zijn. Ely is een schilder van landschappen. Die gaan, met humor en een knipoog, over de strijd van het bestaan. Up On The Ridge, het openingsnummer, geeft je al onmiddelijk het idee dat je altijd voor jezelf moet zorgen. Er is niemand anders. Het is een ontheemd gevoel, maar er is een kans op overleven. De vervloeking van het land en de omstandigheden waar iedereen mee te maken heeft, zullen je uiteindelijk verlossing geven. Het is de acceptatie van het lot. De onmacht om veranderingen te beheersen. Daar gaan al deze nummers over. Mooie liedjes als Queen Of Heaven (she’s the queen of heaven, sweetheart of the rodeo, heroine of home town corridos, finder of your silver dime), Sister Soak The Beans, Nacho Mama en If I Could Teach My Chihuahua To Sing. Het zijn lichtvoetige nummers die voor een glimlach zorgen. Ely is net als Townes Van Zandt, Steve Earle, Guy Clark en Billy Joe Shaver een gezegend mens. Deze man weet hoe hij gevoelige liedjes moet maken met veel emphatie en voorstellingsvermogen. Hij beheerst deze verbeeldingskracht uitmuntend. Die zoektocht is voor deze man, die altijd dicht bij zijn roots blijft, voor de luisteraar een zegening. Muzikaal is dit album een mooie mix van tex mex, texas country, en zelfs een beetje blues (Gulf Coast Blues). Met hulp van de Nederlandse flamengo gitarist Teije Wijnterp (tegenwoordig ook bekend van zijn eigen gitaarmerk Teye Guitars). Uitgebracht door MCA Nashville.
