Tea For The Tillerman was het vierde album van Cat Stevens. die we kennen van nummers als Matthew & Son, Morning Has Broken en Lady D’Arbanvile. Maar dus ook van de nummers op dit album: Father And Son, Wild World en Where Do The Children Play. Al deze nummers maakte van Stevens een wereldster. In feite staan er op Tea For The Tillerman geen zwakke nummers. Maar wat er wel in de weg zit is dat het voor mij allemaal wat te belerend is. Zeker, het is een intiem, persoonlijk en warm album, en een toen al religieuze zoektocht van iemand die in het leven antwoorden wil hebben. Een paar nummers gaan ook over relatieproblemen. Zware kost dus. Het zijn ook allemaal goede popliedjes met mooi gitaarspel, en met mooie poetische teksten en mooie melodieen. Maar helaas gaat zijn stem mij op en gegeven moment vervelen. Zeurderig is misschien niet het goede woord, maar eerder eentonig en mierzoet. Maar dat maakt het nog geen slecht album, want dat is het absoluut niet. Father And Son is het mooiste nummer. Hoort iedereen te kennen. Geproduceerd door voormalig bassist van The Yardbirds, Paul Samwell-Smith, in drie verschillende studios, in Morgan Studio (AT 1760 – Egg, The Cure), Island Studio (AT 1760 – Jethro Tull, Free, Brian Eno) en Olympic Studio (AT 1760 – Scott Walker, Procol Harum, Richard & Linda Thompson, Buzzcocks). Uitgebracht door Island Records (AT 1760 – o.a. Fairport Convention, King Crimson, Nick Drake, Sandy Denny, Tom Waits, John Martyn en U2).
