Het ontdekken van nieuwe muziek van onbekende artiesten gaat soms niet altijd over rozen. Je moet moeite willen doen om het tot je te laten komen. En soms valt het mee maar vaak valt het heel erg tegen. Eigenlijk is alles al gedaan en gemaakt. En soms moet je eigenlijk heel goed luisteren of het wel interessant is of niet. Plain Sight van Neal Francis (zijn tweede soloalbum), een pianist uit Chicago, is wat dat betreft wel zo’n interessant album. Na een paar luisterbeurten kom je er achter dat het zeer creatief is. Het is wat dromerige experimentele New Orleans, funk, blues en r&b dat sterk aan de jaren zeventig doet denken, met lang uitgerekte gitaarpartijen, en vooral veel piano van Neal zelf, en dat klinkt gewoon lekker. Op het album staan negen nummers. En een daarvan, Alameda Apartments, gaat over dat hij vroeger noodgedwongen moest verhuizen (“as hard as i tried to keep the old place, in the end she wouldn’t let me stay”). Een aantal nummers haalt zijn inspiratie uit Sly & The Family Stone, The Meters en Allen Toussaint. BNYLV is zo’n funky nummer. Can’t Stop The Rain is een vleugje blues en southern rock, met een lekkere slide gitaar. En dit nummer is wat mij betreft zeker een van de hoogtepunten. Sentimental Garbage is ook zo’n nummer dat doet denken aan die tijd. Plain Sight is een gevarieerd album, opgenomen en geschreven in een kerk in Chicago, en uitgebracht door ATO Records.
