(478) The Smashing Pumpkins – Mellon Collie And The Infinite Sadness
Van wat er aan reguliere studioalbums van The Pumpkins zijn verschenen, heb ik Gish, Siamese Dream, Mellon Collie And The Infinite Sadness, Adore. Machina/The Machines Of God, en het verzamelalbum Pisces Iscariot. Voor mij is duidelijk dat Mellon Collie het beste album van The Pumpkins is. Nummers als Tonight Tonight, Zero, Bullet With Butterfly Wings, To Forgive, Love, Cupid De Locke, Galapagos, Lily (My One And Only), 1979 en Porcelina Of The Vast Oceans – en zo kan ik wel even doorgaan, want er staan maar liefst achtentwintig nummers op dit voortreffelijke dubbelalbum – zijn het mooiste dat ze gemaakt hebben. Billy Corgan zingt en schreeuwd alsof de duivel hem op z’n hielen zit (maar ja dat doet hij eigenlijk altijd). Het maniakale maar ook het melodieuze en het zachtaardige in zijn stem heeft me altijd aangetrokken bij The Pumpkins.
