Er staan maar liefst vier singles op dit debuutalbum van dit electronic pop en dance pop duo uit Londen. West End Girls, Love Comes Quickly, Opportunities (Let’s Make Lots Of Money) en Surbubia. Dat zijn dan meteen de iets betere nummers van dit album wat mij betreft. En West End Girls vind ik daarvan dan weer het beste. Of eigenlijk het meest aanstekelijke liedje van deze hele CD. De beide heren, Neil Tennant en Chris Lowe, hebben enorm veel albums verkocht. Maar helaas blijft dit soort muziek niet bij je hangen. Er zit geen enkele urgentie en inhoud in. In feite in het compleet nietszeggend. Het is van die typische synthesizer muziek waar je in de jaren tachtig mee lastig werd gevallen, en er zijn in het dance pop en synth pop genre meerdere voorbeelden te bedenken waar ik persoonlijk liever naar luister zoals Scritty Politty, The The, Duran Duran en ABC. Maar goed dat is dan weer mijn persoonlijke mening. Toch vind ik dat dit album in mijn 1760 lijst thuis hoort.
