Tales From Topographic Oceans van Yes
Is denk ik niet het beste album van Yes, maar zeer zeker ook niet het slechtste. Is denk ik altijd een beetje een buitenbeentje geweest in het oeuvre van deze band. Misschien omdat het een dubbelalbum is en er maar vier nummers op staan. En wat mij betreft nogal experimenteel. Steeds weer als ik naar die vier nummers luister denk ik had dat niet wat korter gekunt, maar steeds weer denk ik dan ook weer wat een genialiteit is dit toch. Het is haast muzikale kunst. Misschien dat dit album, dat uitkwam na een van hun meesterwerken, Close To The Edge, voor veel Yes fans een beetje tegenviel: het is denk ik wel beter dan Relayer, dat een jaar later uitkwam. En dit album is wat mij betreft ook beter dan alles wat na Big Generater uitkam na 1987. En met mooi artwerk van Roger Dean natuurlijk.
