De uitklaphoes van de LP #21

Time Fades Away van Neil Young

Time Fades Away is een livealbum uit 1973. Het is een registratie van nummers die hij speelde tijdens de Harvest tournee van januari, februari en maart van dat jaar. Er staan acht nummers op die in zeven verschillende steden zijn opgenomen. In Oklahoma City, Cleveland, Seattle, Phoenix, Sacremento en San Diego. Alleen het nummer Love In Mind is opgenomen op 30 januari 1971, in Los Angeles, tijdens een solo tour. Het is natuurlijk een van de vele livealbums die Young in zijn lange carriere heeft uitgebracht, maar deze is toch wel bijzonder. De LP is pas in 2017 als CD verschenen, en er staan mooie versies op van Journey Through The Past en Don’t Be Denied. Het is een van de eerste LP’s die ik ooit van hem heb gekocht. Je hoort in deze uitvoeringen als het ware de dood van zijn vriend Danny Whitten (Crazy Horse) in 1972 nog na klinken. Mij persoonlijk geeft dat rillingen met dat in het achterhoofd. Whitten zou eigenlijk deel uit maken van The Stray Gators, de begeleidingsband van Young, die op deze LP bestaat uit Jack Nitzsche, Ben Keith, Tim Drummond en Johnny Barbata. Maar Whitten overleed door een drugs overdosis nadat Young hem eerder al had ontslagen. Time Fades Away hoort zeker thuis in het rijtje van de eerste LP’s van Young waarom ik altijd zo’n fan van hem ben geweest. Namelijk After The Goldrush, Harvest, Time Fades Away, On The Beach, Tonight’s The Night en Zuma. Deze LP’s zijn een soort van heilige eenheid voor me. Maar waarom ik dan toch voor Comes A Time heb gekozen in mijn 1760 lijst zal ik een andere keer proberen uit te leggen.

This entry was posted in Blog. Bookmark the permalink.